Siepelsaegh | siepelsaegh Geplaatst op 11 oktober 2011

Siepelsaegh week 40

Game, set and match lijkt nog ver weg voor de Tennis Club Ootmarsum. Als twee bestuursleden, en dat is nog wel 2/3 van het Dagelijks Bestuur, hun vrijwillige tennis-baan ter beschikking stellen dan zal er wel degelijk wat aan de hand zijn. Het lijkt er op dat mensen hun (fore)hand wat hebben overspeeld, terwijl anderen achter hun back(hand) iets hebben bekokstoofd met een aannemer. Volgens voorzitter Paul Hartgers is er echter sprake van een misverstand en kun je binnen de TCO alleen maar spreken van een goed nieuws show. Met een dergelijke uitspraak slaat de voorzitter na zo’n artikel de plank natuurlijk goed mis. Dan hebben we het niet meer over tennis, maar over stennis. De soap rond het KOSC veld lijkt toch tot een goed einde te komen. De wedstrijd tegen DSVD moest echter nog worden afgewerkt in Tilligte. Rinus Floot heeft verschillende KOSC supporters niet naar het Waterpönskes dorp gestuurd, maar naar Lattrop. Gelukkig was het een stralende zondag, zodat de supporters alleen maar nat werden van het overtollige zweet om nog enigszins op tijd in Tilligte te arriveren. Ondertussen werkt Rinus zich als KOSC consul in het zweet om de velden speelklaar te krijgen. Hij zweet echter niet voor niets, want KOSC mag ondertussen weer op het nieuw aangelegde hoofdveld spelen. Door een strenge maar rechtvaardige KNVB-keuringsmedewerker werd keurig het (gras)groene licht gegeven om te gaan voetballen. KOSC C1 kreeg de primeur, want de jeugd heeft niet alleen de toekomst, maar gelden ook als de schapen van nieuw aangelegde sportvelden. Dat is althans de mening van Wim Veldhuis, die namens of dankzij de gemeente zijn handen er niet meer aan wil branden, maar toch een vinger in de pap wil hebben. Mensen met een visuele beperking zullen ook wel eens een vinger in de pap hebben, maar kunnen nu ook uit de voeten in ons stadje. Dankzij het Gehandicapten Platform Ootmarsum is er een audiotour langs een negental beelden in het centrum van Ootmarsum. De blinde of slechtziende mensen krijgen de ruimte om met hun handen de beelden te betasten en zich op die manier een voorstelling te maken van het kunstwerk. Een prachtig initiatief dat een groot succes kan worden. Deze Tast en Luisterroute geeft aan dat er in ons stadje niet alleen ruimte is voor mensen die “kijken,kijken, niet kopen”, maar ook voor mensen die de kunstwereld wat voorzichtiger aftasten. Ook Wim Riem had in zijn laatste jaren een groot deel van zijn zicht verloren. Vorige week is hij overleden en (als het bestaat) ziet hij hopelijk “het eeuwige licht”. Wim heeft voor Ootmarsum zelfs misschien het licht gebracht, want hij wordt gezien als een belangrijke grondlegger van de kunst in Ootmarsum. En hoewel zijn eigen levensverwachting niet meer erg hoog was, komt zo’n verlies voor nabestaanden toch altijd als een klap aan. De witte bruidsweken van Ruud en Hanneke Heerink begonnen na hun bruiloft ook met een flinke klap. Het bruidspaar zat amper in een taxi of het bruidje kreeg direct een grote zak in haar bruidsjurk, die ook nog eens vrijwel direct leegliep. Een brute kennismaking met een airbag en deze luchtzak verwacht je niet in je eerste huwelijksnacht. De taxi stak over en zag iets over het hoofd met als gevolg een frontale botsing. Het bleef gelukkig zonder lichamelijk gevolgen Het bruidspaar wensen we, ondanks deze eerste knallende aanvaring, een rimpelloos huwelijksleven. Good goan.

< Vorig / Volgende bericht >

Gerelateerde berichten

Siepelsaegh ‘blikt’ achter in mei terug

30 mei 2021

Een maand mei, die we vast niet gauw vergeten. Geen of niet meij(n)temperaturen, teveel meiregen en ...

Lees verder >

Siepelsaegh over noodweg ‘weg’ ‘weg’ beachen en Astra zenuwachtig

18 april 2021

Een rare gewaarwording als je als supporter van Set-Up ’65, na zeker een half jaar, sporthal de Sc...

Lees verder >

Siepelsaegh over stemmen

25 maart 2021

“Vanavond geen Chinees” verwoordde een relativerende Hein Bolscher de gevoelens van de vele omst...

Lees verder >

60 JAAR SIEPELHANGEN OTHMARRIDDERS

Siepelhangen in Oatmössche is al lang een traditie.
In 1965 ontstond met wat muiterij de eerste editie.
Zestig jaar geleden was daar het prille begin.
Bij bloemist Polman ging een siepel de aarde in.
Vermeerdering was het doel van dit gebeuren.
Om ze binnen de wallen op te hangen aan alle deuren.

De initiatiefnemers waren vastberaden om een coupe te plegen.
De Othmarriders hield die opstand echter succesvol tegen.
Het siepelhangen werd vreedzaam aan de Othmarridders toevertrouwd.
Om deze dwaasheid van een notabele rebellenclub is nimmer meer gerouwd.

Dinsdags worden de labels door dames aan siepels geregen.
Tijdens een drankje is er tevens tijd om menig traantje weg te vegen.
Met spijkers op planken worden siepels doorboord.
Garage Heisterkamp houdt zich jaarlijks aan haar woord.

De Hoogheid trekt vrijdags de eerste siepel onder het plafond vandaan.
Waarna de siepelhangers in groepjes naar de stad en alle wijken gaan.
Verzamelde siepelhangers gaan uiteen met een vrolijk humeur.
De siepels worden in de duisternis stipt opgehangen van deur tot deur.

De lijfspreuken van Prins en Markies zijn aan de siepels gebonden.
Bij menige deur worden gekookte eieren met worst en kaas gevonden.
Soms hangen bewoners een briefje met een warm welkom bij de bel.
Met hapje en drankje vermaken de siepelhangers zich ook binnen wel.

Vaak wordt er geëindigd in een huisbar met de meegebrachte spullen.
Waarmee de siepelhangers dan hun maagjes nog wat vullen.
Vanwege dit 60 jarig jubileum is er een unieke eiken siepelkapstok in de maak.
Voor gevels in de Siepelstad een uniforme decoratie met zelfs een koperen haak.

Om deze unieke Ootmarsumse traditie als cultureel erfgoed te initiëren.
Is nu CV De Othmarridders aan zet om de voltooiïng hiervan te organiseren.
Loat d’r gin grös oawer wass’n.
En goa d’r rap ne mouw an pass’n.

Henny Olde Meule – Stadsdichter Ootmarsum – januari 2025

Dinkellanders slaap maar zacht, het college ‘waakt dag en nacht’

Op LinkedIn las ik een column van burgemeester Joosten van Dinkelland. Opvallend, of toch niet, was de positieve toon. Alles loopt naar wens, en wat nog niet helemaal naar wens loopt gaat het college met succes aanpakken. Natuurlijk wees hij, net zoals ik vaak in mijn columns doe, naar de grillen van politiek Den Haag en de gevolgen voor inwoners.

Maar: het college staat paraat om alle problemen op te lossen, inclusief de nieuwe VVD-wethouder. Want diens voorganger gaat al zijn krachten en kwaliteiten inzetten om Hengelo met name op milieugebied op te stoten in de vaart der volkeren. Na al dat goede nieuws viel de mededeling in de Tubantia dat Dinkelland nog nauwelijks aan zijn taakstelling voldeed voor huisvesting van statushouders mij rauw op m’n dak. Ook de toezichthouder, de provincie, was niet blij en beknorde de gemeente om haar onvoldoende prestaties op dat gebied.

En als je het nog eens nader beschouwt ,laat het college met name op het gebied van woningbouw nog wel meer steekjes vallen. Bouwlocatie Rossum-Noord komt maar niet van de grond, het azc-dossier al helemaal niet en inwoners van Lattrop-Breklenkamp en Tilligte hadden nog jaren op hun huizen moeten wachten als enkele actieve dorpsbewoners en ondernemers niet zelf actie hadden ondernomen.

Daarnaast komt er nog een aantal geweldige bedreigingen op Dinkelland af. De dreigende financiële tekorten als gevolg van Rijksbezuinigingen op het gemeentefonds heb ik al eens eerder in een column aan de kaak gesteld. Net zo fnuikend voor de leefbaarheid is de koude sanering in de landbouw als gevolg van Natura2000 en stikstofwetgeving. Maar zo mogelijk nog bedreigender is de mogelijke komst van een munitiedepot in Agelo en omgeving, waardoor mogelijk tientallen tot honderden Dinkellanders gedwongen moeten verhuizen of op enige wijze worden geraakt. En hun toekomst in rook zien opgaan.

CDA Dinkelland heeft samen met de buurtbewoners zijn lijntjes naar Den Haag aangesproken en vervolgens is een bekend CDA-Kamerlid naar Agelo gekomen om zich te laten informeren. Zeker geen garantie voor succes, maar wel een noodzakelijke stap.

Stel je voor: het huisvestingsprobleem wordt door de grillen van Defensie nog eens met tientallen extra woningen vergroot. Plus al die taakstellingen voor asielzoekers en statushouders, plus al die ouderen en jongeren, die ook passende huisvesting nodig hebben. Of moet een starter tot zijn pensioen wachten, totdat-ie eindelijk een woning heeft?!

College ga hiermee aan de slag, en snel. Breng desnoods de helft van uw werkweek in Den Haag door om te lobbyen voor meer geld, meer woningen en het schrappen van het munitiedepot. Op de kritisch-welwillende steun van CDA Dinkelland kunt u rekenen!

Column Edo van Bree