Het is de week waarin verschillende mensen de bocht uitvliegen. We willen beginnen met Marieke Rorink, die het leuk vond om vanuit haar auto te zwaaien naar ‘haar zoon’, aan de andere kant van de straat op het fietspad. Helaas bleek één hand aan het stuur te weinig en dus kwamen er twee wielen in de berm. Hierdoor kwam Marieke aan de rol en op de kop van de wal in de sloot. Klauterend tussen de geknalde airbags door moest ze naar de achterklep omdat beide portieren klem zaten. Eindelijk weer met beide voeten op de grond bleek de fietsende puber ook nog eens haar zoon niet te zijn. Voor niks gezwaaid. Gelukkig dat Jos Burink niet elke keer dat hij zwaait in de sloot komt, want dat had de gemeente miljoenen gekost. De Tennisclub blijft figuurlijk uit de bocht vliegen. De zaak over de laagbouw wordt hoog opgenomen en via de mail uitgevochten. Roep toch een ledenvergadering bij elkaar en praat de problemen als volwassen mensen uit. Mensen die elkaar het licht in de ogen blijkbaar niet gunnen, maar elkaar wel recht in de ogen moeten leren aankijken. In ieder geval weten de mailschrijvers nu toch wel dat de berichten als een ra(c)ket door Ootmarsum verspreid worden. Het gekreun en gesteun van deze tennisliefhebbers horen we echter liever op de baan. Hou toch op! Dat hopen we ook ten aanzien van een aantal raddraaiers bij de Meander. De school en haar omgeving worden getroffen door vernielzuchtige jongeren. Ondanks het vele reclameren van de buurt is de politie niet op de hoogtijdagen aanwezig. Maandag en dinsdag willen onze politiemensen nog wel een rondje school lopen of rijden, maar juist in het weekend zijn ze nergens te bekennen. Zo kunnen ze dus wel constateren dat er wat is gebeurd, maar ze kunnen er nog steeds niets aan doen. De gemeente stelt nu cameratoezicht voor en dus zien we in onze fantasieën Henk Meijer als conciërge al achter de monitoren zitten. Dat wordt ongetwijfeld een succes, want het is nog maar de vraag of “kippige” Henk op de beelden een lokale raddraaier kan onderscheiden van een lokale Dinkellander.
Jaap Braad kende overigens wel een opmerkelijke vangst. Fietsend in de Campstede zag hij een fladderend vogeltje op de grond. Het beestje bleek gevangen in een muizenval. In de buurt wordt er nu niet meer gesproken over een Koolmeesje maar over een Koolmuisje. Het muisje dat nog een staartje krijgt is voor Rik Eertman, want hij reageerde( tijdens werktijd) op een prijsvraag van Radio 538. Hij wist door te dringen tot de rechtstreekse uitzending en won de Limo-lunch. Binnenkort zal een paarse verlengde Hummer limo komen voorrijden bij het BAM kantoor. Als de chauffeur tenminste niet teveel zwaait naar fietsers…..…. Rik mag 7 collega’s meenemen voor het ritje inclusief lunch. Op het kantoor werken zo’n 60 mensen dus heeft hij nu al 53 teleurgestelde collega’s “op papier”. Over papier gesproken, het lijkt er niet op wat sommige mensen voor oud papier aanzien. Plastic, piepschuim, verpakkingsmateriaal en overig afval wordt achteloos in de oud papiercontainers op de Mors gegooid. De bedoeling is dat de schaatsclub nog een centje aan het papier overhoudt, maar als het zo door gaat zijn ze meer geld kwijt aan vuilstortkosten. Hier vliegen dus meerdere mensen uit de bocht. De “zakken” en “dozen” die dit op hun geweten hebben moeten in het vervolg iets langer nadenken. Erg lang nagedacht, voor de baas zelfs, heeft Willy Damhuis. 50 jaar bij hetzelfde bedrijf, daarmee willen we hem, maar ook zijn vrouw Annie van harte feliciteren. Ach zegt Willy, als je maar de juiste koppeling hebt en een beetje vering, krijg je vanzelf een goede band met een bedrijf. Als je je dan op de juiste manier uitlaat en op tijd op de rem trapt, kun je zo je accu steeds weer voldoende opladen. Zo’n man verdient een standbeeld.
