Siepelsaegh week 43

We krijgen met de kermis camerabewaking in Ootmarsum. Allesziende ogen moeten ons beschermen tegen vandalen. Dat doet denken aan een legendarische uitspraak van André Smoes. Op het Springendal was ook eens het één en ander vernield en op een vraag van de dienstdoende politieambtenaar wie dat dan wel gedaan kon hebben, antwoordde André: ‘Ik denk van Dalen’, waarna de politieagent deze naam direct in zijn boekje schreef. Of het allesziende oog net zo helder is en ons verder behoed voor nieuwe vernielingen dat wagen we te betwijfelen, maar we hebben alle vertrouwen in Jelle Kamphuis. Jelle en zijn makkers leiden ons vast en zeker veilig door de straatjes en over de pleinen. We zijn echter wel benieuwd wat de camerabeelden op gaan leveren. Om ook de “bewaker” van de monitoren in de Radboudzaal nog een beetje kermis mee te laten vieren, zouden nog wat meer camera’s leuk zijn, namelijk in de diverse attracties. Zo krijg je een helikopterview vanuit het reuzenrad. Beelden van bezoekers aan de lopende band vanuit het lunapark en op volle toeren vanuit de swingmill. Alleen van de autoscooter draaien we de camera om, want een goede bewaker zal toch in actie moeten komen wanneer de kermisklanten met elkaar in botsing komen. Aan de andere kant, laat ze maar schuiven. Wat we het liefste hebben is geen trammelant in Siepelland en geniet dus van de drie dagen kermis op een gezonde, vreedzame en sfeervolle wijze.
Irma en Tonnie Bonnes genoten van hun wandeling door het Springendal. Tot ze opeens omgewoelde grond zagen en vervolgens een varken hoorden knorren. Irma keek Tonnie en en zei “Zwijn`n !!!” en vervolgens verschuilde ze zich achter de dikste boom die ze kon vinden. Tonnie dacht, enigszins overrompeld door de liefkozende benaming, nog even aan verstoppertje spelen, maar Irma liet zich wel erg gemakkelijk vinden. Vanuit haar ‘schuilplaats’ zag Irma inderdaad twee zwarte varkens met een dikke buik rondstruinen. Zie je wel, er zitten wilde zwijnen in het Springendal. Gelukkig werden ze niet aangevallen door deze varkens en werd het geen bloed-rode route die ze aan het lopen waren. Met het hart nog steeds in de keel hebben ze dagenlang verkondigt dat ze tegen twee wilde zwijnen zijn aangelopen. Totdat ze hoorden dat deze ruige, wilde exemplaren twee onschuldige hangbuikzwijntjes zijn van de eigenaar van een plaatselijk zomerhuisje, en die daar al een tijdje rondhangen met hun hangbuikjes. Geen zomerhuisje en geen vogelhuisje, maar een schuur of een loods, daarmee zijn de Vinken bezig. Plan Vinke kan namelijk geen carnavalswagen meer bouwen en dat is jammer en een gemis voor onze plaatselijke optocht. Dus we hopen voor de11e van de 11e dat er nog een oplossing komt voor het onderdakprobleem van de zwervende Vinken. Misschien dat de gemeente de loods nog een paar maanden langer kan laten staan, De carnavalsbouwers noemen dat de Nishut, maar op dit moment is het nikshut. Wie nu kijkt naar de aanleg van de tennisvelden vindt dat waarschijnlijk ook niks. Het wordt op ’n Tooslag een krappe bedoening met een soort van klaagmuur aan de kant van de Alleeweg. Geen bal aan. Deze betonnen platen krijgen hopelijk nog een schutkleurtje of worden voorzien van graffity of een groenstrook, want anders kiest de gemeente wel voor een hele banale goedkope oplossing. Zo krijg je namelijk het gevoel van een afgesloten tenniscomplex, waarin er nauwelijks ruimte is om een balletje te slaan. We zijn overigens erg benieuwd of een Ootmarsumse Kim Clijsters straks de parkeerplaats beter vult dan KOSC. Overigens heeft onze plaatselijke voetbaltrots de eerste periodetitel gewonnen en daarmee willen we de zwart-witten van harte feliciteren.