Siepelsaegh | siepelsaegh Geplaatst op 30 november 2011

Siepelsaegh week 48

Het moest er schijnbaar, gelet op de (hang)plek, eigenlijk wel een keer van komen. Al is het toch erg jammer dat het inderdaad is gebeurd. Het schaatshonk ging in vlammen op en daarmee ook de hele inboedel. Brandstichting lijkt de oorzaak en dat nieuws ging als een lopend vuurtje door Ootmarsum. De brand werd vanwege het tijdstip niet direct ontdekt. Uiteindelijk schrok Gerard zich een Bult en hij belde de brandweer. “Vroeger”, een paar maanden geleden, hoefden de brandweerlieden vanuit de kazerne eigenlijk alleen maar een slang uit te rollen, nu was de afstand duidelijk groter. Frappant was dat dit ook nog eens de eerste brand-uitruk van de brandweer was, sinds de verhuizing naar het onderkomen aan de Laagsestraat. De schaatsclub zit in ieder geval in zak en as. Misschien is het wat flauw om te zeggen, maar laat de schaatsers het ijzer smeden nu het nog heet is en direct aankloppen bij de gemeente voor een nieuwe fatsoenlijke accommodatie met een mooi clubgebouw. Vreugdevuren (in vuurkorven) werden er zaterdagavond ontstoken bij de Hervormde Kerk. Het kerkgebouw bestond 200 jaar en dat was aanleiding voor een feestje. De vuren werden door de straffe wind echter flink aangewakkerd, te flink eigenlijk. Zou de Heilige Geest met het vuur en de wind gespeeld hebben? In ieder geval moesten de vuurhaarden met emmers water worden geblust anders was het kerkgebouw ook zeker niet ouder dan 200 jaar geworden. Het liep dus allemaal met een letterlijke sisser af en de Protestanten hebben een prachtig feest gevierd in een sfeervolle ambiance. Hoewel het jammer is dat er van de oprichters niemand meer bij was, willen we deze hechte gemeenschap uiteraard feliciteren met het 200-jarig bestaan van de kerk. Ook een knallend feestje was het even later bij het Stadscafé. Suzan bleek jarig ter zijn en hiervoor werden wat “knalpotjes” opengetrokken, maar ook aangestoken. Nog meer vuur-werk dus. Of we de Wyllandrie ook moeten feliciteren met hun nieuwe plannen? Misschien wel, maar daar willen we toch graag nog even mee wachten. Er is al vaker gedroomd op de Kuiperberg over sprookjeshotels en die verwachtingen kwamen bij lange na niet uit. Gelukkig stond aannemer Steggink ook op de foto en dat straalt voor de inwoners van Ootmarsum al wat meer vertrouwen uit. Uiteindelijk heeft hij bij de bouw van Ton en Ank ook al een knappe fundering gelegd, waarop verder gebouwd kan worden. Joop Logtenberg en Ton lieten ook nog weten dat ze met het hotel van 3 sterren naar 3 plus willen. Maar ja, 3 plus bestaat officieel ook helemaal niet. Hopelijk staat die plus dan niet voor 65+, want we hebben al genoeg sterren in die leeftijdscategorie. Ons aller Betsy Harmsen hoort ook tot dat sterrenensemble, en haar overkwam toch wel iets heel bijzonders. Samen met Gait Hofsté reed ze naar het ziekenhuis en daar op de parkeerplaats aangekomen rolde Betsy tot grote schrik van Gait als een balletje gehakt zo uit de auto. Daar lag ze en Betsy was niet in staat om “in de benen” te komen. Gelukkig was er een tuinman in de buurt, die daar de blaadjes harkte en deze heeft Betsy ook ‘opgeharkt’. Het is allemaal goed afgelopen en Betsy wandelt weer als vanouds, als een kievit. Op het dak van de sporthal is nieuw dakleer gekomen en dat blijkt op heel veel plekken vastgespijkerd te zijn. De gebruikte speciale spijkers steken nu aan de binnenkant naar buiten. Mocht een volleybal nu het dak raken dan is nu de kans groot dat ook dit met een sisser afloopt. Of de bal dan vastzit of lek naar beneden komt moet nog blijken. Afgelopen zondag, tijdens één van de spaarzame regenbuien in deze maand, lekte het al in zaal 2 van de sporthal. Of deze lekkage nu met de spijkers of het nieuwe dakleer te maken heeft dat hopen we in de komende week nog uit te zoeken. Bij de gemeente is nog niets uitgelekt, maar we hopen het boven water te krijgen.

< Vorig / Volgende bericht >

Gerelateerde berichten

Siepelsaegh ‘blikt’ achter in mei terug

30 mei 2021

Een maand mei, die we vast niet gauw vergeten. Geen of niet meij(n)temperaturen, teveel meiregen en ...

Lees verder >

Siepelsaegh over noodweg ‘weg’ ‘weg’ beachen en Astra zenuwachtig

18 april 2021

Een rare gewaarwording als je als supporter van Set-Up ’65, na zeker een half jaar, sporthal de Sc...

Lees verder >

Siepelsaegh over stemmen

25 maart 2021

“Vanavond geen Chinees” verwoordde een relativerende Hein Bolscher de gevoelens van de vele omst...

Lees verder >

60 JAAR SIEPELHANGEN OTHMARRIDDERS

Siepelhangen in Oatmössche is al lang een traditie.
In 1965 ontstond met wat muiterij de eerste editie.
Zestig jaar geleden was daar het prille begin.
Bij bloemist Polman ging een siepel de aarde in.
Vermeerdering was het doel van dit gebeuren.
Om ze binnen de wallen op te hangen aan alle deuren.

De initiatiefnemers waren vastberaden om een coupe te plegen.
De Othmarriders hield die opstand echter succesvol tegen.
Het siepelhangen werd vreedzaam aan de Othmarridders toevertrouwd.
Om deze dwaasheid van een notabele rebellenclub is nimmer meer gerouwd.

Dinsdags worden de labels door dames aan siepels geregen.
Tijdens een drankje is er tevens tijd om menig traantje weg te vegen.
Met spijkers op planken worden siepels doorboord.
Garage Heisterkamp houdt zich jaarlijks aan haar woord.

De Hoogheid trekt vrijdags de eerste siepel onder het plafond vandaan.
Waarna de siepelhangers in groepjes naar de stad en alle wijken gaan.
Verzamelde siepelhangers gaan uiteen met een vrolijk humeur.
De siepels worden in de duisternis stipt opgehangen van deur tot deur.

De lijfspreuken van Prins en Markies zijn aan de siepels gebonden.
Bij menige deur worden gekookte eieren met worst en kaas gevonden.
Soms hangen bewoners een briefje met een warm welkom bij de bel.
Met hapje en drankje vermaken de siepelhangers zich ook binnen wel.

Vaak wordt er geëindigd in een huisbar met de meegebrachte spullen.
Waarmee de siepelhangers dan hun maagjes nog wat vullen.
Vanwege dit 60 jarig jubileum is er een unieke eiken siepelkapstok in de maak.
Voor gevels in de Siepelstad een uniforme decoratie met zelfs een koperen haak.

Om deze unieke Ootmarsumse traditie als cultureel erfgoed te initiëren.
Is nu CV De Othmarridders aan zet om de voltooiïng hiervan te organiseren.
Loat d’r gin grös oawer wass’n.
En goa d’r rap ne mouw an pass’n.

Henny Olde Meule – Stadsdichter Ootmarsum – januari 2025

Dinkellanders slaap maar zacht, het college ‘waakt dag en nacht’

Op LinkedIn las ik een column van burgemeester Joosten van Dinkelland. Opvallend, of toch niet, was de positieve toon. Alles loopt naar wens, en wat nog niet helemaal naar wens loopt gaat het college met succes aanpakken. Natuurlijk wees hij, net zoals ik vaak in mijn columns doe, naar de grillen van politiek Den Haag en de gevolgen voor inwoners.

Maar: het college staat paraat om alle problemen op te lossen, inclusief de nieuwe VVD-wethouder. Want diens voorganger gaat al zijn krachten en kwaliteiten inzetten om Hengelo met name op milieugebied op te stoten in de vaart der volkeren. Na al dat goede nieuws viel de mededeling in de Tubantia dat Dinkelland nog nauwelijks aan zijn taakstelling voldeed voor huisvesting van statushouders mij rauw op m’n dak. Ook de toezichthouder, de provincie, was niet blij en beknorde de gemeente om haar onvoldoende prestaties op dat gebied.

En als je het nog eens nader beschouwt ,laat het college met name op het gebied van woningbouw nog wel meer steekjes vallen. Bouwlocatie Rossum-Noord komt maar niet van de grond, het azc-dossier al helemaal niet en inwoners van Lattrop-Breklenkamp en Tilligte hadden nog jaren op hun huizen moeten wachten als enkele actieve dorpsbewoners en ondernemers niet zelf actie hadden ondernomen.

Daarnaast komt er nog een aantal geweldige bedreigingen op Dinkelland af. De dreigende financiële tekorten als gevolg van Rijksbezuinigingen op het gemeentefonds heb ik al eens eerder in een column aan de kaak gesteld. Net zo fnuikend voor de leefbaarheid is de koude sanering in de landbouw als gevolg van Natura2000 en stikstofwetgeving. Maar zo mogelijk nog bedreigender is de mogelijke komst van een munitiedepot in Agelo en omgeving, waardoor mogelijk tientallen tot honderden Dinkellanders gedwongen moeten verhuizen of op enige wijze worden geraakt. En hun toekomst in rook zien opgaan.

CDA Dinkelland heeft samen met de buurtbewoners zijn lijntjes naar Den Haag aangesproken en vervolgens is een bekend CDA-Kamerlid naar Agelo gekomen om zich te laten informeren. Zeker geen garantie voor succes, maar wel een noodzakelijke stap.

Stel je voor: het huisvestingsprobleem wordt door de grillen van Defensie nog eens met tientallen extra woningen vergroot. Plus al die taakstellingen voor asielzoekers en statushouders, plus al die ouderen en jongeren, die ook passende huisvesting nodig hebben. Of moet een starter tot zijn pensioen wachten, totdat-ie eindelijk een woning heeft?!

College ga hiermee aan de slag, en snel. Breng desnoods de helft van uw werkweek in Den Haag door om te lobbyen voor meer geld, meer woningen en het schrappen van het munitiedepot. Op de kritisch-welwillende steun van CDA Dinkelland kunt u rekenen!

Column Edo van Bree