Siepelsaegh week 48

Het moest er schijnbaar, gelet op de (hang)plek, eigenlijk wel een keer van komen. Al is het toch erg jammer dat het inderdaad is gebeurd. Het schaatshonk ging in vlammen op en daarmee ook de hele inboedel. Brandstichting lijkt de oorzaak en dat nieuws ging als een lopend vuurtje door Ootmarsum. De brand werd vanwege het tijdstip niet direct ontdekt. Uiteindelijk schrok Gerard zich een Bult en hij belde de brandweer. “Vroeger”, een paar maanden geleden, hoefden de brandweerlieden vanuit de kazerne eigenlijk alleen maar een slang uit te rollen, nu was de afstand duidelijk groter. Frappant was dat dit ook nog eens de eerste brand-uitruk van de brandweer was, sinds de verhuizing naar het onderkomen aan de Laagsestraat. De schaatsclub zit in ieder geval in zak en as. Misschien is het wat flauw om te zeggen, maar laat de schaatsers het ijzer smeden nu het nog heet is en direct aankloppen bij de gemeente voor een nieuwe fatsoenlijke accommodatie met een mooi clubgebouw. Vreugdevuren (in vuurkorven) werden er zaterdagavond ontstoken bij de Hervormde Kerk. Het kerkgebouw bestond 200 jaar en dat was aanleiding voor een feestje. De vuren werden door de straffe wind echter flink aangewakkerd, te flink eigenlijk. Zou de Heilige Geest met het vuur en de wind gespeeld hebben? In ieder geval moesten de vuurhaarden met emmers water worden geblust anders was het kerkgebouw ook zeker niet ouder dan 200 jaar geworden. Het liep dus allemaal met een letterlijke sisser af en de Protestanten hebben een prachtig feest gevierd in een sfeervolle ambiance. Hoewel het jammer is dat er van de oprichters niemand meer bij was, willen we deze hechte gemeenschap uiteraard feliciteren met het 200-jarig bestaan van de kerk. Ook een knallend feestje was het even later bij het Stadscafé. Suzan bleek jarig ter zijn en hiervoor werden wat “knalpotjes” opengetrokken, maar ook aangestoken. Nog meer vuur-werk dus. Of we de Wyllandrie ook moeten feliciteren met hun nieuwe plannen? Misschien wel, maar daar willen we toch graag nog even mee wachten. Er is al vaker gedroomd op de Kuiperberg over sprookjeshotels en die verwachtingen kwamen bij lange na niet uit. Gelukkig stond aannemer Steggink ook op de foto en dat straalt voor de inwoners van Ootmarsum al wat meer vertrouwen uit. Uiteindelijk heeft hij bij de bouw van Ton en Ank ook al een knappe fundering gelegd, waarop verder gebouwd kan worden. Joop Logtenberg en Ton lieten ook nog weten dat ze met het hotel van 3 sterren naar 3 plus willen. Maar ja, 3 plus bestaat officieel ook helemaal niet. Hopelijk staat die plus dan niet voor 65+, want we hebben al genoeg sterren in die leeftijdscategorie. Ons aller Betsy Harmsen hoort ook tot dat sterrenensemble, en haar overkwam toch wel iets heel bijzonders. Samen met Gait Hofsté reed ze naar het ziekenhuis en daar op de parkeerplaats aangekomen rolde Betsy tot grote schrik van Gait als een balletje gehakt zo uit de auto. Daar lag ze en Betsy was niet in staat om “in de benen” te komen. Gelukkig was er een tuinman in de buurt, die daar de blaadjes harkte en deze heeft Betsy ook ‘opgeharkt’. Het is allemaal goed afgelopen en Betsy wandelt weer als vanouds, als een kievit. Op het dak van de sporthal is nieuw dakleer gekomen en dat blijkt op heel veel plekken vastgespijkerd te zijn. De gebruikte speciale spijkers steken nu aan de binnenkant naar buiten. Mocht een volleybal nu het dak raken dan is nu de kans groot dat ook dit met een sisser afloopt. Of de bal dan vastzit of lek naar beneden komt moet nog blijken. Afgelopen zondag, tijdens één van de spaarzame regenbuien in deze maand, lekte het al in zaal 2 van de sporthal. Of deze lekkage nu met de spijkers of het nieuwe dakleer te maken heeft dat hopen we in de komende week nog uit te zoeken. Bij de gemeente is nog niets uitgelekt, maar we hopen het boven water te krijgen.