Siepelsaegh week 50

Het is toch wel weer verbazingwekkend hoeveel mensen er het afgelopen weekend de weg naar Ootmarsum hebben weten te vinden. Ook de zaterdag wordt zo langzamerhand een klappertje. Het is blijkbaar geen Kunst om met Kerst het centrum vol te krijgen. Hoewel de beloofde ijssculpturen beperkt bleken te zijn tot één ijsblok, was het toch een méér dan geslaagd weekend. Het kunstgehalte werd gelukkig goedgemaakt door de fantastische “White Wings” Zelden dames gezien met zulke lange benen. Wat lager bij de grond waren de schapen van Mieke Boode. Deze liepen als een kluwen wol door de straatjes. Gelukkig was er geen hond die Benton heette, want wie de Wereld Draait door volgt, weet dan precies wat de gevolgen kunnen zijn. Een beetje op hol geslagen lijkt het ook aan de Alleeweg, met het conflict tussen Berto Rikkink en de gemeente. Uit deze nieuwe confrontatie blijkt dat Klein-Agelo niet de gemakkelijkste hoek is voor de gemeente, maar dat even terzijde. Rikkink heeft inmiddels een héééééééle grote hoeveelheid grond op zijn erf liggen die door de gemeente werd afgegraven voor de nieuwe tennisbanen. In ruil hiervoor was met wethouder Koegler een (principe)akkoord voor de verplaatsing van de paardenbak van Rikkink gesloten. De gemeente heeft nu echter besloten dat de bak niet verplaatst mag worden. Het liefst wilde Berto het zand dan ook maar weer teruggooien op de nieuw aangelegde tennisbanen en dat heeft hij de betreffende ambtenaren ook duidelijk gemaakt.. Voor alle zekerheid heeft de gemeente daarop twee vrachtwagens voor de ingang gepost om dit tegen te gaan. Op zich lijkt het toch vreemd dat een wethouder niet definitief mag beslissen over het verplaatsen van een paardenbak, maar wel over het storten van 1000 m3 gemeentelijk “afval”. Als hier geen vredelievende oplossing komt, zullen beide partijen proberen om via de rechter gehakt van elkaar te maken. De gehaktballen in de kantine van de Schalm hebben nogal wat voeten in de aarde gehad, terwijl ze eigenlijk met hun ‘voeten’ in de warme jus hadden moeten liggen. Lieke Bruns en Peter Baanstra kenden een drukke bardienst en op een bepaald moment werden er gehaktballen besteld. Deze bleken niet tot volle tevredenheid van de klant, omdat ze van binnen niet prettig op temperatuur waren. Aan het eind van de bardienst mag het barpersoneel zelf, als beloning, ook een gehaktballetje nuttigen en Peter constateerde dat hij inderdaad geen hete ballen had, terwijl de pan op volle toeren had gedraaid. Vast de pan kapot, dus maar even een briefje schrijven aan de verantwoordelijke kantinebeheerders. Die hebben er smakelijk om gelachen, want Lieke en Peter waren gewoon vergeten om water in de zogeheten “Au bain-marie” te doen. Maar behalve tegensputterende klanten, sputterde er verder in elk geval niets. Marietje Groeneveld daarentegen zit met haar arm de komende weken in het verband. Ruim twee weken voor de Kerst trof ze al de eerste voorbereidingen voor het grote Groeneveld diner en stopte de traditionele kalkoen alvast in de pan om deze te braden. In de pan aanbeland bleek deze kalkoen wel kaal maar geen oen en begon het beestje wat tegen te stribbelen. Het gesputter leidde er toe dat de kalkoen zelfs uit de pan sprong en op de arm “ging zitten” van Marietje, die daaraan een enigszins gebraden arm overhield en voorlopig niet meer kan koken. De consequentie is dat manlief Gerard de koksmuts moet opzetten tijdens de kerstdagen. We wensen Marietje beterschap en Gerard veel kookgenot. Doe maar niet te wild! De wildactie van KOSC is voor de deelnemers altijd een genot. De kans is groot dat KOSC dit keer konijnen uit eigen kweek aan de man probeert te brengen. , Het voetbalveld zit er namelijk vol mee. De vraag is dan wel of we nog mogen praten over “wild”? Maar ach, de actie is voor de jeugd van KOSC, dus blijf gewoon loten kopen. Succes en Goodgoan.