Het valt niet altijd mee om de juiste openingszin te selecteren voor een Siepelsaegh. Er gebeurt namelijk nog steeds heel veel in dit stadje. Op het moment dat de KOSC jeugd probeerde om vele natte vossen te traceren scharrelde er ook een ander bont gezelschap door het regenachtige centrum. Wethouder Loes Stokkelaar en Alfons Steggink volgden braaf de Duitse lichtdeskundige Wasserfurth, die het dure lichtplan voor de binnenstad op deze regenachtige avond moest opleveren. Vele credits gaan ook naar Jan Meijer, die nergens wordt genoemd, maar een lichtend voorbeeld is voor het resultaat van het lichtplan. Het zou wel mooi zijn dat er nu ook wat vaker iets georganiseerd wordt ’s avonds, want de sfeer is er, nu de mensen nog. Er ging ons trouwens nog een lichtje op, bij de Molenborgh, het nieuwe gezondheidscentrum. Maanden geleden beloofde de gemeente al een trapleuning, zodat onze minder mobiele senioren met dit stukje houvast het hoogteverschil tussen de parkeerplaats en bijvoorbeeld de huisartsen konden overbruggen. De leuning werd besteld, maar het is nog steeds de vraag waar deze “weg” moet komen. Vanuit Verweghistan? Het Gehandicapten Platform Ootmarsum “trapt” regelmatig een ambtenaar van zijn armleuningen om deze ondersteuning toch te realiseren. Op het industrieterrein hadden we altijd een houvast voor wat betreft de temperatuur. Daar stond een mooie thermometerpaal en zeker in de wintertijd is het handig om te weten of het tijd is dat de strooiwagens van de gemeente daar de bocht om glijden. Deze paal ligt nu binnen bij Robert ter Horst, die blijkbaar koortsachtig zijn temperatuur wil weten. Vanuit onze herinnering denken we wel te kunnen zeggen dat oraal of rectaal “temperaturen” hiermee niet tot de mogelijkheden behoort. Harriët Wiegman, eega van Robert, misschien kun jij hem zover krijgen dat het ding weer buiten komt, zodat iedereen weer voor paal kan gaan staan? Diezelfde Harriët zal samen met Esther Rikmanspoel de komende Siepelsaegh verzorgen. Hoewel er normaliter alleen actuele zaken in voorkomen hebben de dames hem al twee weken klaarliggen. Vol verwachting klopt ons hart voor de unieke versie, die we mogen verwachten in de editie van maandag 24 december. Uniek is ook Ben Velthuis. Helaas was de folkloreman niet op de Twentse avond, omdat hij korte tijd geleden is geopereerd aan zijn rikketik. Zelfs op de operatietafel kon hij het praten niet laten. “Ze zeggen van mij dat ik een hart van goud heb, ik ben benieuwd of dat zo is dokter.” Dat hoef je toch niet eens te zien om het te kunnen bevestigen. Ben, goodgoan. Het ging even niet goed met het concert van het NEVA ensemble uit St. Petersburg. Het stond gepland in de RK kerk, maar de Russische zangers en zangeressen mochten zich in de sacristie van de kerk niet tussentijds omkleden, de deur bleef gesloten! Gelukkig bleek de Protestantse kerk wel de gelegenheid te hebben en kon het concert toch doorgang vinden. De deur bij Gerrie en Ruud Olsthoorn was ook een tijdje hermetisch afgesloten. Oorzaak: de poes. Het beestje is blijkbaar op het slot gesprongen, zodat ook van de buitenkant de deur niet meer open gemaakt kon worden. Als de kat in huis is, dansen Gerrie en Ruud op de (tuin)tafel.
Bij deze willen wij vast iedereen fijne warme feestdagen toewensen.
