Siepelsaegh | siepelsaegh Geplaatst op 16 februari 2012

Siepelsaegh week 7

De leden van de Kerkenraad van de Protestantse Gemeente stonden nog net niet op de tafel. Maar de schrik zat er goed in, want er liep een muis door de consistoriekamer. Soms ziet de dominee er geen gat meer in, maar nu wel, want dat beestje had zich tegoed gedaan aan de toga. In één van de mouwen zat een groot gat waar deze kerkmuis zich een weg naar binnen of buiten had gebaand. Iedereen was direct bang voor de wonderbaarlijke vermenigvuldiging en dat zou wel eens meer muizen dan gelovigen in de kerk kunnen opleveren. Dat moest voorkomen worden en dus kreeg het muisje nog een staartje. Ineke Overbosch, zelf zeker geen grijze muis, wilde de muizenissen in haar hoofd laten verdwijnen. Er werden poezen meegenomen naar de kerk om op jacht te gaan naar de muis. Volgens de laatste berichten is de muis nog niet gevangen en houdt hij zich waarschijnlijk schuil in de kast. De vraag is nu of het muisje voor een poes uit de kast wil komen, wat overigens wel heel erg verwarrend klinkt. Misschien moet er wel eerst gestript worden. De vrijwilligers van het openluchtmuseum zijn inmiddels bezig om het oude mortuarium te strippen. Het is nog niet bekend of er ook lijken uit de kast zijn gekomen. Volgens verhalen is hun werk behoorlijk risicovol. Om in de muizensfeer te blijven, er zit het nodige piepschuim in het gebouw. Dat kan behoorlijk stuiven als je het lostrekt. Het gebruik van mondkapjes heeft in dit geval twee voordelen, het is gezonder en ze piepen zelf minder en werken daardoor ijskoud wat efficiënter. Heerlijk gezond weer was het de afgelopen week en wat heeft onze jeugd en de vele schaatsliefhebbers kunnen genieten van de schaatssport. Complimenten aan de ijsclub en haar vrijwilligers want die hebben er dit jaar hard aan getrokken om de ijsvloer goed te prepareren. John Engbersen liep ’s avonds laat naar huis, met twee armen die een keer zo lang waren geworden. Vele keren sjouwde hij namelijk met twee volle gieters warm water van de sporthal naar de ijsbaan. John heeft nu de vorm van een gorilla. De volgende keer toch eens aan Alita vragen hoe het met de bananenconsumptie staat en of hij ook al de gorillataal gebruikt. Gelukkig kon er later ook water van wasserij Het Springendal worden gebruikt. Dit had reeds een aangename en functionele temperatuur, waarmee men de scheuren en gaten prima kon gladstrijken. Met de komst van zo’n groot vat met bronwater kon een kind de was doen. Burgemeester Cazemier heeft nog een varkentje te wassen, want op het gala van de Hènige Slepvèènt won hij de hoofdprijs van de loterij. Dus mag onze burgervader een half uur lang plaatjes draaien op de radio. Echter wel bij de “lokale omroep” Oud-Ootmarsum (L3O). Dit is echter een illegaal station, dus daar mag ons hoofd van de politie ambtshalve natuurlijk niet aan meewerken. Nu is ons voorstel om de burgemeester undercover te laten komen. Geheimer kan hij niet zenden. Tot slot wensen we al onze hoogheden, adjudanten en hun volgelingen een onmeunig carnaval met veel dweilplezier en hopelijk geen gedonder in de glazen.

< Vorig / Volgende bericht >

Gerelateerde berichten

Siepelsaegh ‘blikt’ achter in mei terug

30 mei 2021

Een maand mei, die we vast niet gauw vergeten. Geen of niet meij(n)temperaturen, teveel meiregen en ...

Lees verder >

Siepelsaegh over noodweg ‘weg’ ‘weg’ beachen en Astra zenuwachtig

18 april 2021

Een rare gewaarwording als je als supporter van Set-Up ’65, na zeker een half jaar, sporthal de Sc...

Lees verder >

Siepelsaegh over stemmen

25 maart 2021

“Vanavond geen Chinees” verwoordde een relativerende Hein Bolscher de gevoelens van de vele omst...

Lees verder >

SONNET

250 JAAR STADSPOMP OOTMARSUM

Op de Markt staat onze stadspomp uit 1778 stil en bekend.
Tot 1934 het middelpunt van onze stad en bron van bestaan.
Waar handelaren en burgers zij aan zij kwamen te staan.
Een baken van vroeger, nu een waarlijk monument.

Het zandsteen is gesleten door handen van weleer.
De pomp als stille getuige en blijvend bezit van ons.
Rechts hangt haar zacht knarsende hendel van brons.
Haar stem fluistert verhalen bij het heen en weer.

Onze jubilaris in spe staat midden in het dagelijks vertier.
Rechts geflankeerd door een gemeente bankje.
Markante stadsgenoten keuvelen er met plezier.
Links zwijgen modepoppen op een plankje.

Na de sleuteloverdracht is zij de bron van jaarlijks schuimend bier.
Prins Carnaval met burgemeester tappen dan het eerste gerstedrankje.

Henny Olde Meule (Stadsdichter Ootmarsum) – februari 2025

Dinkellanders slaap maar zacht, het college ‘waakt dag en nacht’

Op LinkedIn las ik een column van burgemeester Joosten van Dinkelland. Opvallend, of toch niet, was de positieve toon. Alles loopt naar wens, en wat nog niet helemaal naar wens loopt gaat het college met succes aanpakken. Natuurlijk wees hij, net zoals ik vaak in mijn columns doe, naar de grillen van politiek Den Haag en de gevolgen voor inwoners.

Maar: het college staat paraat om alle problemen op te lossen, inclusief de nieuwe VVD-wethouder. Want diens voorganger gaat al zijn krachten en kwaliteiten inzetten om Hengelo met name op milieugebied op te stoten in de vaart der volkeren. Na al dat goede nieuws viel de mededeling in de Tubantia dat Dinkelland nog nauwelijks aan zijn taakstelling voldeed voor huisvesting van statushouders mij rauw op m’n dak. Ook de toezichthouder, de provincie, was niet blij en beknorde de gemeente om haar onvoldoende prestaties op dat gebied.

En als je het nog eens nader beschouwt ,laat het college met name op het gebied van woningbouw nog wel meer steekjes vallen. Bouwlocatie Rossum-Noord komt maar niet van de grond, het azc-dossier al helemaal niet en inwoners van Lattrop-Breklenkamp en Tilligte hadden nog jaren op hun huizen moeten wachten als enkele actieve dorpsbewoners en ondernemers niet zelf actie hadden ondernomen.

Daarnaast komt er nog een aantal geweldige bedreigingen op Dinkelland af. De dreigende financiële tekorten als gevolg van Rijksbezuinigingen op het gemeentefonds heb ik al eens eerder in een column aan de kaak gesteld. Net zo fnuikend voor de leefbaarheid is de koude sanering in de landbouw als gevolg van Natura2000 en stikstofwetgeving. Maar zo mogelijk nog bedreigender is de mogelijke komst van een munitiedepot in Agelo en omgeving, waardoor mogelijk tientallen tot honderden Dinkellanders gedwongen moeten verhuizen of op enige wijze worden geraakt. En hun toekomst in rook zien opgaan.

CDA Dinkelland heeft samen met de buurtbewoners zijn lijntjes naar Den Haag aangesproken en vervolgens is een bekend CDA-Kamerlid naar Agelo gekomen om zich te laten informeren. Zeker geen garantie voor succes, maar wel een noodzakelijke stap.

Stel je voor: het huisvestingsprobleem wordt door de grillen van Defensie nog eens met tientallen extra woningen vergroot. Plus al die taakstellingen voor asielzoekers en statushouders, plus al die ouderen en jongeren, die ook passende huisvesting nodig hebben. Of moet een starter tot zijn pensioen wachten, totdat-ie eindelijk een woning heeft?!

College ga hiermee aan de slag, en snel. Breng desnoods de helft van uw werkweek in Den Haag door om te lobbyen voor meer geld, meer woningen en het schrappen van het munitiedepot. Op de kritisch-welwillende steun van CDA Dinkelland kunt u rekenen!

Column Edo van Bree