Siepelsaegh:  een weekend met een ‘hemels’ Jufferke en een muzikale ridder

Herman Koops gaat sinds zondag 21 mei door het leven als een geridderde musicus. Of moet je dan zeggen een muzikale ridder? Voor al zijn muzikale verdiensten werd de ras-Ootmarsummer opgenomen in de Orde van Oranje Nassau. Dat gebeurde allemaal in de Protestantse kerk waar hij het vak, toen nog  als kwajongen,  leerde. Van daaruit ontwikkelde hij zich en werd hij ‘wereldberoemd’ en niet alleen als musicus. Ineens was er in die kerk, tijdens het concert van Cantabilé, een burgemeester, die zich achter de microfoon nestelde, het dirigentstokje overnam en met een speldenprik de prachtige versierselen op spelde. Geridderd voor zijn muzikale bevlogenheid en daar past alleen een melodieuze buiging bij. Herman van harte. Albert Slot en Paul Luttikhuis bogen voor de nieuwe biljartkoning van Ootmarsum en dat is Mike Belt. Ooit als eigenaar van café de Poort (en dat zonder biljart), leerde hij het spelletje onder de knie te krijgen. Eerlijk is eerlijk, het werd een prachtige finale in café de Mors. Mike won twee partijen en werd dus de terechte winnaar, maar dat neemt niet weg dat Paul Luttikhuis, na de verloren wedstrijd tegen Belt, zich knap oprichtte en tegen Albert Slot een sublieme partij biljartte. Dat maakte deze strijd tot een echte finale en dan heb je geen keus, dan moet je daar lovend over berichten. Lovend was ook het Jufferke Engels over haar nalatenschap. Mirjam Wentink verplaatste zich in deze  historische  figuur om na honderd jaar, Stairway from heaven, uit het Theehuisje de trap af te lopen. Een kritische blik werd geworpen op de nalatenschap van haar en haar familie. Ze zag dat het goed was en vervolgens is Ootmarsum weer een prachtig kunstwerk van Berend Seiger rijker. Dat was voor een groot deel te danken aan de vrijwilligers, die twee keer per maand het stadspark Engels’ tuin onderhouden. Gelet op de woorden van Harrie Oude Elberink kunnen ze dat in principe met twee vingers in de neus. De ene subsidie na de andere kwam afgelopen tijd binnen, de hark werd ingeruild voor bladblazers en de gemeente, het Waterschap  en Jos Heerink zorgden voor materieel, plannen en uitvoering. Ze lieten zelfs de leerlingen van de Meander krokusbollen planten en ja wat blijft er dan nog over voor de vrijwilligers. Juf Engels vond het desondanks goed en natuurlijk is er alleen maar waardering voor de manier, waarop deze stichting Engels’ tuin onderhoudt. Een tuin onderhouden is inmiddels ook een leuke, maar tijdrovende bezigheid voor Gert Jan Heerink en  vrouwlief Monique. Bij hun nieuwe huis werd de nieuwe tuin voorzien van de nodige hosta’s en een fris gazonnetje.  Helaas zorgden zo’n 30 schapen ervoor dat deze planten kaalgevreten werden en het gazon platgetrapt. ‘Buurman’ Henk van de Venboer, tevens (schoon)vader legde de verantwoordelijkheid bij zijn vrouw Marietje. ‘Mien eigen schoap’ heeft het hek open gelaten. Mooi is het dat het voormalige hotel de Vos niet aan het lot wordt overgelaten en dat daar over een tijdje de hekken helemaal weg kunnen. Het  blijkt verkocht te zijn aan aannemer Niehof, die daar appartementen wil bouwen. Buurman Henk Morsink is daar zielsblij mee en eigenlijk verdient deze noaber ook een lintje. Dit voor bewezen diensten, want ook hier is een vrijwilliger hard bezig geweest om er (zonder subsidie) alsnog het beste van te maken. Hulde daarvoor!!