Silver Lady lijn van Martin Weghorst goed voor goud

Zaterdag 30 juni  werd alweer de een na laatste midfondvlucht van het seizoen vervlogen en wel vanaf Soissons, normaliter zo’n 424 kilometer maar omdat de lossingsplaats bezet was, werd er 11 kilometer korter gelost. Onder ideale omstandigheden kon er al om 07.30 uur gelost worden met een zuid tot zuidwesten wind. De afdeling 9, waar de Othmarvliegers onder vallen, omvat naast Twente ook een deel van de Achterhoek. Bij een oostenwind liggen de plaatsen aan de westkant van de afdeling in het voordeel, bij een wind met een westelijk karakter de oostelijk gelegen plaatsen. De wind duwt de duiven als het ware mee in haar richting  Pas bij een overwegend zuiden- zuidwesten wind, uitzonderingen daargelaten,  maakt Ootmarsum kans op kopprijzen.  Op Soissons was het zover.  Het was een jaarling doffer van Martin Weghorst die na exact 4 uur vliegen, een gemiddelde van 103 km/u, als eerste in Ootmarsum wist te arriveren.  Arriveren en constateren zijn echter  twee aparte dingen. Ten tijde dat duiven nog geconstateerd moesten worden met behulp van een gummiring hoorde je iedere week wel ergens dat liefhebbers hun eerst aankomende duif niet direct konden klokken omdat de duif weigerachtig bleef om naar binnen te gaan, toch een voorwaarde om de gummiring te kunnen bemachtigen. Ging de duif, gelokt door het bekende blikje met voer,  eindelijk naar binnen, dan trof hij/ zij vaak een zenuwachtige liefhebber die niet wist hoe snel de duif gepakt moest worden. Iedere seconde telt tenslotte, je hoort het de melker al denken. Een duif is niet gek en die bedenkt zich de volgende keer wel twee keer voordat die zich weer laat pakken.  Met het elektronisch constateren is dat verleden tijd. Duiven hoeven niet meer gepakt te worden en naar binnen gaan is geen enkel probleem: een chipje in de ring doet wonderen. Wel kan tijd verloren gaan met het rondcirkelen om het hok voor geland wordt. De jaarling van Weghorst had het ‘probleem’ dat zijn snelheid een directe landing onmogelijk maakte en de duif als het ware, een doorstart moest maken om te kunnen landen, met kostbaar seconden verlies tot gevolg. Desondanks was deze duif goed voor een  eerste in zowel de vereniging als in de concourscombinatie met Denekamp en Oldenzaal. In Kring 2 van de Afdeling, zeg maar heel oost Twente met ruim 3500 duiven werd een 3^e gespeeld. Knap werk van deze jaarling doffer uit de Silver Lady lijn. Douwe Kuipers uit Tilligte had in de aanloop naar het klokafslaan nog een stille hoop dat hij een eerste had maar die hoop bleek een ijdele te zijn. Wel wist hij Bennie Senger voor te blijven die na een lichte inzinking van de vorige week, zijn vliegploeg in optimale conditie bleek te hebben door maar liefst 3 duiven bij de eerste tien te spelen. De comb. Meijers wist maar liefst 3 duiven binnen 11 seconden te draaien maar die vielen niet buiten de podium plaatsen. Met nog één vlucht te gaan is het kampioenschap op de midfond nog niet beslist. De beste papieren zijn in handen van de comb. Meijers die een voorsprong van 17 punten hebben op Kuipers en 33 op Weghorst. Weet dat er per vlucht 50 punten zijn te verdienen en per plaats er een puntenverval  is van ongeveer 2,6 dan is er op de vlucht vanuit St. Dizier nog van alles mogelijk.  De volledige uitslag van Soissons d.d. 30 juni met 76 duiven van 8 deelnemers, met als sponsor van de weekendprijs de fa. Jongebloed Installatietechniek te Enschede.
1. M. Weghorst
2. D. Kuipers
3, 8 en 10 B. Senger
4, 5 en 6 comb. Meijers
7. B. Damhuis
9. H. Damhuis.