Het werd een hele bijzondere bijeenkomst in de Simon en Judaskerk. De Inloop voor Vrede, georganiseerd door het bestuur van 75 jaar Vrijheid Ootmarsum en Omstreken, omvatte een indrukwekkend programma met tal van emotionele momenten. Van jong tot oud toonde zich solidair met Oekraïne dat door de inval van de Russen zo getroffen wordt door het oorlogsgeweld. Het Slava Oekraïni! ‘Leve Oekraïne’ klonk meermalen door de goed gevulde kerk. Dat deed de aanwezige Oekraïense gezinnen heel erg goed. Zij voelden zich meer dan gesteund door deze Inloop van Vrede en waren diep onder de indruk van deze vorm van saamhorigheid, wat in het Twents zo mooi klinkt: ‘Noaberschap’. Dat bleek uit de teksten, die de aanwezigen opgeschreven hadden op Post-it blaadjes. Ontroerend en hartverwarmend.
Vlam van hoop en warmte
Monique Sleiderink opende deze Inloop van Vrede en praatte het programma aan elkaar. “We zijn hier om samen te zijn en uiting te geven aan ons medeleven met Oekraïne. Bijzonder is het dat vanmiddag een aantal Oekraïense gezinnen hier aanwezig zijn. Op deze wijze kunnen we hen laten voelen dat deze oorlog ons diep raakt en dat we in ons hart verbonden zijn met het zwaar getroffen land en haar inwoners,” opent Monique Sleiderink deze viering. Vervolgens geeft ze in chronologische volgorde weer wat er in de afgelopen weken is gebeurd in dit land waar Rusland probeert om de macht te grijpen.
Maryna Syrodenko, die ruim 9 jaar in Ootmarsum woont, ontstak een kaars, die symbool staat voor de vlam van hoop en warmte. Daarna zong het themakoor het lied ‘Vrede is ver’ dat prachtig wordt afgesloten met de strofe ‘Laat alles wat ademt in vrede bestaan’.
Burgemeester John Joosten sprak namens de gemeente een kort, maar krachtig woord. “De meeste Nederlanders hebben nooit oorlog gekend en konden leven in vrijheid. Deze oorlog geeft aan dat vrede geen vanzelfsprekendheid is. De beelden, die we zien, beangstigen ons, want we voelen ook hier dat onze vrijheid wordt bedreigd door verdeeldheid te zaaien. Als gemeente staan we voor de Oekraïense vluchtelingen en dankzij allerlei initiatieven en het concreet invullen van mogelijkheden, vangen we deze ontheemden op. Trots ben ik op al die particulieren in onze gemeente, die de verantwoordelijkheid nemen om op welke wijze dan ook hulp te kunnen bieden. Voor mij zijn dat helden.”
Koperblazers van harmonie Caecilia speelden vol overgave twee liederen, die het hart raakten.
Geloof Hoop en Liefde
Dominee Kloosterziel sprak een overweging uit en gaf aan dat hij altijd de hoop in zich had dat het overal vrede zou worden. Hij noemde de periode na de Tweede Wereldoorlog met de komst van de Verenigde Naties en tal van voedselorganisaties. “Toen kwam de oorlog in Oekraïne. Hebben we als mensen gefaald? Waarom doen de Verenigde Naties niets? We weten toch allemaal dat oorlog alleen maar verliezers kent.” De voorganger draaide het vervolgens om en sprak van Geloof hoop en liefde. “Laten we blijven streven naar een wereld waar ruimte is voor iedereen. Liefde tussen mensen, geloven in mensen, waardoor je kunt blijven hopen op een betere wereld.”
Franc Polman beroerde de aanwezigen met zijn vioolspel. Hij vertolkte het ‘Siciliana en Vivace’ van Georg Philipp Telemann. Tevens had hij gezorgd voor een bos blauw gele bloemen. Pastor Jan Kerkhof Jonkman sprak een indringend gebed uit en vroeg om vertrouwen in de vrede die komt. “Deze oorlog vraagt om eenheid en als we die vinden is plek voor liefde, verdraagzaamheid en vrede.”
Hartverwarmend
Ontroerend was de bijdrage van leerlingen van de Meander. Een kwartet kinderen zong het lied ‘Mag ik dan bij jou’, terwijl een tweetal kinderen hun gevoelens in een gedicht vertolkten. “De oorlog is eng, we zijn bang, stop de oorlog, want het heeft geen enkel nut.” De kinderen gaven aan dat ze op school best veel praten over deze oorlog en dat stelde hen gerust.
https://youtu.be/TtRcUIINJ08
Hartverwarmend was ook de bijdrage van Evelina Syrodenko, die met haar moeder Maryna naar Ootmarsum is gekomen. Blij was ze dat haar opa en oma vanuit Kiev vorige week in de Siepelstad arriveerden. “Zij konden gelukkig het oorlogsgeweld ontvluchten. Maar hoeveel mensen in Oekraïne leven nog in angst en worden de dupe van geweld. Poetin is triest en manipuleert zijn volk. Het blauw en geel van Oekraïne over wint: ‘Slava Oekraïni!”, sluit ze haar bijdrage af om vervolgens een hartverwarmend applaus te krijgen.
Het Themakoor zong ‘Dona Nobis Pacem’ en velen in de kerk zongen zachtjes dit aansprekende lied mee.
Monique Sleiderink sloot deze bijeenkomst af met woorden vanuit haar hart. Daarna klonk het Oekraïense volkslied en dat zorgde voor vele oprechte emoties bij de aanwezigen. Paul Sijtsma richtte zich nog tot de jonge Titia, die morgen, maandag 21 maart, haar eerste verjaardag in Nederland viert. Zij kreeg een cadeautje en werd toegezongen en ook dat droeg bij tot een prachtig stukje saamhorigheid/Noaberschap, die deze viering karakteriseerde. Slava Oekraïni!
Foto’s zijn van Hanneke Spermon
