Met een bezem en een schop droeg Chris van Benthem, voorzitter van de stichting Kloostertuin, symbolisch dit volledig gerenoveerde stadspark over aan de buren van de Kloostertuin. Dat gebeurde tijdens een geanimeerde bijeenkomst in het klooster waar vele noabers en de leden van de stichting Kloostertuin bij deze overdracht aanwezig waren. Het betekende het einde van de stichting Kloostertuin.
In 2002 deed noaber Jan Veldboer zijn beklag bij Bart Nagtegaal, die lid was van de stichting Natuur en Milieu Ootmarsum. Veldboer stoorde zich mateloos aan de ravage, die er was ontstaan in de Kloostertuin, nadat er geen onderhoud meer werd gepleegd. Het luiden van de noodklok leidde er toe dat de stichting NMO op zoek is gegaan naar organisaties binnen de Ootmarsumse gemeenschap, die betrokken waren bij de Kloostertuin om deze weer in de oude staat terug te krijgen. Dat leidde in 2004 tot de stichting Kloostertuin in oprichting met vertegenwoordigers uit de Heemkunde, het Openluchtmuseum, de Ben Morshuis Stichting, de SNMO en vertegenwoordigers uit de buurt. In datzelfde jaar trok men voor het eerst aan de bel bij de gemeente om te pleiten voor het behoud van de Kloostertuin met zo min mogelijke bebouwing. Uit gesprekken met de directie van het toenmalige klooster bleek dat er al tekeningen waren om de tuin vol te bouwen met bejaardenwoningen. In 2009 kreeg de stichting in bouwonderneming Kondor Wessels een andere gesprekspartner. Ook het toenmalige college mengde zich in deze gesprekken en dat leidde tot voorstellen van een parkeerzuil van 10 meter hoog of een ondergrondse parkeerruimte. Deze ideeën zijn nooit gerealiseerd en nadat men de beschikking kreeg over Essent gelden, bleek het mogelijk om de Kloostertuin zo in te richten dat alle partijen tevreden waren. Dus met een aula, een deel parkeerplaatsen en een prachtig aangelegd stadspark aan de kant van de Cellenkampstraat. In 2011 werden deze plannen gerealiseerd en dat was voor de stichting Kloostertuin het signaal om zichzelf op te heffen. Men wilde echter wel dat het voortbestaan van de tuin in goede handen kwam. Momenteel is BTL nog verantwoordelijk voor het onderhoud, maar in de komende jaren zal ook de buurt de vinger aan de pols houden met als doel om de tuin te laten blijven, zoals die nu is. Jos Steinmeijer en Ine Kaptein zijn het aanspreekpunt van de buren mocht er sprak zijn van overlast, vervuiling en achterstallig onderhoud. Daarnaast werden er door de buurt en de stichting nog een aantal hiaten en aanvullingen aangegeven. Zo wil men heel graag aan beide kanten van de brug een leuning en datzelfde geldt voor de trap vanaf de Oostwal naar de aula Ad Fontes. Tevens zijn de metalen banden langs de paden en perken gevaarlijk voor spelende kinderen en met name de scherpe hoeken. Belangrijk item is ook dat er plaatsen voor invaliden ontbreken op de parkeerplaats. Verder ziet men graag meer oeverplanten rond de vijver, het opnieuw inplanten van klimop rondom de aula, het plaatsen van afvalbakken en het inplanten van een beuken- of hulsthaag om te voorkomen dat fietsers niet het gazon, maar de daarvoor bestemde paden kiezen. Met deze aanvullende punten, die doorgegeven worden aan de BTL en de gemeente, besloot Chris van Benthem de symbolische overdracht van de Kloostertuin aan de noabers.
