De drang naar vernieuwing heeft de kiezers in Amerika over de streep gehaald een avontuur aan te gaan met een persoon die er privé een miljoenenbudget voor over had om aan de macht te komen.
“Wanneer hij eenmaal de macht in handen heeft, past hij zich wel aan” werd gehoord na de super popi verkiezingscampagne die de wereld schokte. Mooi niet. Trump blijkt van deze macht te genieten en Amerika wordt van supernatie, die het beste met de wereld voor heeft, een medespeler op het strijdtoneel voor de wereldmacht. Wordt het China met z’n geweldige economische expansie, wordt het Rusland waar Poetin alleenheerser is, of krijgt Amerika globaal gezien de meeste touwtjes in handen ? De dreiging van Trump naar Noord Korea, het werpen van de Moeder aller Bommen in Afghanistan, het op een afstand houden van de NAVO, het blijken allemaal hapsnap maatregelen te zijn, die de superioriteit van Amerika en de glorie van de nieuwe president moeten vastleggen.
Er gaan al stemmen op dat de derde wereldoorlog er aan staat te komen. Stel het echte schieten en bombarderen gaat beginnen, dan kun je een parallel trekken tussen Trump en Napoleon. Alleen moet je je dan wel afvragen waar het met Trump naartoe gaat. Heeft hij een visie ? Heeft hij een beeld hoe er een betere wereld voor ons allemaal ontstaat ? Of maakt hij alleen maar ruzie op basis van een persoonlijkheidsstoornis ? De wereldmachten worden door elkaar geschud en het is de vraag wat daar uit voort zal komen.
Ons aller Napoleon maakte tweehonderd jaar geleden in Frankrijk ook gebruik van een onenigheid tussen de wereldmachten. Hij mobiliseerde gigantische legers van alle nationaliteiten, had praktisch heel Europa in zijn greep en noemde zich keizer. Hij zorgde voor miljoenen doden maar hij had wel een visie. Zijn ‘Code Civil’ was een nieuwe grondwet, die tot op de dag van vandaag in de meeste Europese landen wordt toegepast. Meer burgerrechten, scheiding van staat en kerk, scheiding van de machten, waardoor de rechtbanken en parlementen ontstonden, we gingen rechts rijden, er kwamen banken, het metrieke stelsel werd universeel, we kregen een eigen naam, kregen beter onderwijs, kortom er zat wel degelijk een boodschap achter al het moorden en oorlog voeren.
Tijden zijn veranderd en daarmee ook de manier van oorlog voeren. Met honderdduizend man een land binnen vallen te voet en te paard met kanonnen en nostalgische musketgeweren, is in de huidige tijd alleen een aardig retro schouwspel. Atoombommen, chemische wapens, biologische oorlogsvoering, lange afstandsraketten en meer oorlogstuig staan in heel de wereld klaar om elkaar te bevechten. Foute personen aan de rode knop kunnen in deze tijd gigantische catastrofes ontketenen. Als er dan nadien een betere wereld ontstaat zullen de komende generaties er misschien op den duur wel mee kunnen leven, maar wanneer het mis gaat door persoonlijke machtsstrijd van egoïstische sleutelfiguren, wordt het allemaal wel heel erg dramatisch. Laten we hopen dat het gezonde verstand ten langen leste toch zal zegevieren.
Rob Meijer
