De Tukkers benut wel de kansen KOSC niet

Op een sombere zondagmiddag op deze derde december droogde De Tukkers KOSC met 4-0 af. Het elftal uit Albergen toonde zich effectief door de kansen wel te benutten, terwijl de Ootmarsummers  het doel, ondanks een paar goede mogelijkheden, niet wisten te vinden. Het gehavende elftal van KOSC kende in deze wedstrijd wel twee debutanten, want de 17-jarige  Jari Leussink en de 18-jarige Mart Busscher maakten in de tweede helft hun opwachting in het eerste elftal.
De wedstrijd in Albergen begon met een indrukwekkende minuut stilte ter nagedachtenis van de vader van Robin Schär, één van de spelers bij de Tukkers.

KOSC  miste opnieuw een flink aantal spelers en dus was trainer/coach Peter de Vries  genoodzaakt om zijn opstelling aan te passen.  Dit keer fungeerde Wouter Engbers als laatste man en speelde Rogier Busscher op de nummer 10 positie. De thuisploeg nam direct het initiatief en forceerde een aantal corners. KOSC kreeg echter de eerste grote kans via Stijn Brunninkhuis, die na een goede pass, de diepte in werd gestuurd. Alleen voor de keeper koos hij de rechterhoek, maar de Tukkers goalie wist de inzet tot hoekschop te verwerken.

In de tiende minuut was het raak. Uit een vrije schop kopte een geheel vrijstaande Ruben Hulshof de bal langs de KOSC keeper Ralph Muller. In het vervolg was De Tukkers de betere ploeg, maar de hardwerkende Ootmarsummers knokten voor wat ze waard waren. Het is logisch dat in een elftal met zoveel geblesseerden de automatismen ontbraken. In fases tikte men aardig de bal rond, maar op andere momenten was er veel balverlies en met een aantal handige jongens voorin bleef de Tukkers continue dreigend.  In de 22^e minuut zorgde dat al voor een snijdende aanval waar Ralph Muller nog redding kon brengen, maar een minuut later wist de thuisploeg op links goed door te komen en was het dit keer Joep Egberink, die koppend de KOSC goalie geen kans liet. Een dekkingsfout in de KOSC verdediging, want Egberink stond helemaal vrij tussen Wouter Engbers en Hugo Kotterman in. Na de 2-0 bleef het Ootmarsumse elftal het proberen. Het leidde tot een aantal corners, die echter niet het gewenste resultaat opleverden.

In de tweede helft pakte KOSC de zaken vanaf het begin energiek aan. Dat leverde opnieuw een grote kans op en dit keer voor Rens Oortman, die de bal echter langs de verkeerde kant van de paal schoof.  Daarna zakte het niveau van de wedstrijd. Het werd rommelig met veel balverlies of foute, soms blinde passes aan beide kanten.  Het lukte KOSC ook niet om een vuist te maken en dat o zo belangrijke doelpunt te produceren.  De aansluitingstreffer bleef dus uit, ondanks een poging van Stijn Brunninkhuis, die een lage voorzet van Nick Hagedoorn net over het doel werkte. Ook een prachtig schot van Wouter Engbers trof geen doel, dankzij de goalie van de Tukkers, die de bal onder de  lat weg stompte.

KOSC trainer Peter de Vries probeerde de bakens te verzetten door Rens Oortman te vervangen door Diederik Nijhuis. Het Ootmarsumse elftal voetbalde regelmatig op de helft van de tegenstander, maar het kwam niet verder dan een aantal goedbedoelde aanvallen. Aan de inzet van de spelers ontbrak het niet, al zag je wel de berusting van opnieuw een nederlaag moeten incasseren toenemen. Dat was helemaal een feit toen de Tukkers via een snelle counter de 3-0 konden aantekenen. Tim Haarhuis was de scherpschutter, die met een fraaie stift Ralph Muller voor de derde keer verschalkte. Bij KOSC verving de jeugdige Jari Leussink Hugo Kotterman, terwijl Mart Busscher in de slotminuten ook zijn debuut maakte en spits Stijn Brunninkhuis verving. Zij konden echter geen potten meer breken in een wedstrijd, die langzaam uitdoofde. Nog één keer wist de Tukkers de eigen aanhang tevreden te stellen door in de slotseconde via Tim Haarhuis de vierde treffer binnen te schieten. KOSC hoefde van scheidsrechter Simmelink niet eens meer af te trappen. De leidsman bood trouwens na de wedstrijd zijn excuses aan voor zijn dusdanig taalgebruik tegen de bank van de Tukkers.  Voor KOSC opnieuw een teleurstellende middag, want het elftal blijft met drie punten troosteloos op de laatste plek staan en ziet de marge met de andere ploegen steeds groter worden. In 2017 wachten er nog twee wedstrijden met zondag 10 december een thuiswedstrijd tegen Suryoye en een week later uit tegen Juventa in Wierden. Hopelijk loopt de ziekenboeg langzamerhand leeg, waardoor er weer eens een ‘vast’ elftal op het veld staat.