Sport | rouwers 27 juni 2011

Uitsmijter NK bij Rouwers

Name: Almabtrieb
Start: 2024-09-28T14:00:00+02:00
End: 2024-09-28T20:00:00+02:00
Location: Ootmarsum

OOTMARSUM – Op de dag dat de profwielrenners van Nederland zorgden voor een nerveuze, maar spannende titelstrijd werd de uitsmijter van het succesvolle NK geserveerd bij de familie Rouwers aan de Vasserweg. Deze kippenboer was de gastheer van de ploeg Vacansoleil. Dit Nederlandse team, dat ook zal deelnemen aan de Tour de France, had haar kamp opgeslagen temidden van de kippen, die dagelijks zorg dragen voor kakelverse eieren. Deze vruchtbare bodem leverde het niet verwachte succes op, want tegen het blok van de Rabobank leek op voorhand geen enkel verweer bestand. Het lukte de Vacansoleil ploeg toch om met de hoogste Nederlandse eer te gaan strijken. Anderhalve ronde voor het einde, in het Nutterse domein, mocht Pieter Weening tot zijn eigen ongenoegen niet voor zijn eigen kansen gaan. Blijkbaar speelde het doemscenario van 2010 nog op het netvlies van de Rabo-leiding toen Weening op de meet verrassend werd geklopt door Nikki Terpstra. Het leverde een nieuwe kopgroep op en met de sterke Rob Ruijgh van Vacansoleil lukte het om teammaatje Pim Ligthart in een zetel naar de finish te leiden. De rappe sprinter bleef Bram Tankink met een wiellengte voor op de Kuiperberg en dat leidde tot een uitzinnige feestvreugde bij de Vacansoleil ploeg. Op het erf van de familie Rouwers sprak de intens gelukkige manager Daan Luijkx lovende woorden aan het adres van zijn ploeg en aan zijn ploegleider Michel Cornelisse. Deze campingploeg met jonge honden inhaleerde de complimenten en toastten gezamenlijk met en op hun nieuwe kampioen Pim Ligthart. Deze, nog maar net 23-jarige coureur, zal het Twentse landschap rond Ootmarsum en het bij hem passende parcours zijn hele leven niet meer vergeten.

< Vorig / Volgende bericht >

Jong bier moet gisten

Wanneer je door de stad loopt gonst het van verbazing. Hoe kan het zijn dat er zoveel reuring is over avondrumoer? Wonen er ouderen in de binnenstad, die hun jeugd vergeten zijn? Vergeten zijn dat jong bier moet gisten? Dat er tussen jong en oud altijd een beetje spanning moet zijn? Tussen onbenul en grijsheid? Versus hang naar reuring en hang naar rust.

Die spanning hoort in een gemeenschap, die niet wenst te vergrijzen!
In onze gemeenschap is die spanning er altijd geweest als een kostbaar wankel, maar daadwerkelijk evenwicht. Jong en oud houden elkaar in die balans. Soms met wrijving maar uiteindelijk altijd met wederzijdse acceptatie.

We ontmoeten elkaar bij de verenigingen en tijdens evenementen als kermis, carnaval, paashout halen, Almabtrieb of welk feest ook. Ontmoetingen, die bijdragen aan het benodigde begrip voor elkaar. Leren van elkaar. Dat maakt onze gemeenschap tot wat het is en wat we willen behouden.

Zeker als nieuwe inwoners binnen een gemeenschap komen, geldt dat zij die gemeenschap hebben uitgekozen. Immers de plek van wonen kies je niet om de woning alleen! De buurt, de sfeer, de voorzieningen, de omgeving zijn net zo belangrijk in deze overweging.

Zeker als je ouder bent en juist in de binnenstad gaat wonen waar alles binnen loopafstand is. Nou ja alles…. Een grijscafé is er niet en de zorghulp van Maartje is gesloten. Geen hulpmiddel meer te krijgen… Dus zijn we samen met de inkomende ouderen nog meer op de zorg van onze jeugd aangewezen. Een groeiend aantal ouderen versus vertrekkende jeugd, dat belooft een grote schaarste! De minimale wijkverpleging moet gedeeld worden onder te veel senioren.
Hulp? komt er dan van de gemeente en de projectontwikkelaars, die al die ouderen bijeen hebben gebracht. Waarschijnlijk is dat trouwens een oproep tegen dovemans oren. En zij zijn dan niet de enigen, die slechthorend zijn. Wij als oudjes horen dan ook al veel minder…. en dat is dan weer goed voor het avondrumoer …..als dat er tenminste nog is, want de jeugd laat nu het bier gisten in Oldenzaal.

Dus lieve mensen van buitenaf, die nu binnenin wonen, weet dat jullie welkom zijn in dit levendige stadje waar jong bier moet gisten om oud-bruin te worden! Welkom in een levendige, energieke en wat Bourgondische gemeenschap met een wankel, maar stabiel, evenwicht tussen jong en oud. Heb begrip en geef elkaar de ruimte. Ruimte, die we nodig hebben om wat plezier te hebben, wat te kijken en als het ff kan straks ook graag wat zorg. Zeker nu we die schaarste met ons allen moeten delen. Maartje is al verdwenen, Bertje al senior en voor Merle alleen zijn we ook met te veel ….. dan zitten we allemaal weer bij de Poort…. maar dan als oud-bruin, die wel de fase gekend hebben dat jong bier moet gisten…

The Fisherman

SCHERVEN BRENGEN KUNST

Oh, Oh kunststad Ootmarsum.
Dit weekend ster van het universum.
Kunst in Ootmarsum, de 41^ste editie.
Onze stad spreekt weer van een traditie.

Vier thematische kunstenaars etaleren hun werk.
Hier in het centrum van onze stad rondom de kerk.
Scherven kunnen ontstaan van porselein.
Maar kunnen ook van emoties of restanten zijn.
Die scherven brengen geluk en kunst.
Voor kunstminnaars dus een extra gunst.

Gerecyclede materialen worden sculpturen.
Een samenspel van creaties en structuren.
Zo ontstaat een wonderbaarlijke symfonie.
Van gebruikte materialen in ecologische harmonie.
Zo vormt kunst zowel een spiegel van de tijd,
als een belofte van zorgzaamheid en duurzaamheid.

Kunst is een reis, een onzichtbaar feest.
Verder vorm te geven door ieders eigen geest.
Kunst is de adem, die leven bewijst.
De echo van gevoelens die nimmer vergrijst.
Elk kunstwerk is een afdruk van het binnenste leven.
Het is de ziel van de kunstenaar in vormen geweven.

Kunst roept herinneringen op, het laat ons dromen.
Het opent deuren naar wat ooit zal komen.
Kunst verbindt ons met anderen, met het onbekende.
Kunst verbindt harten, en heelt ellende.
Kunst laat ons lachen, kunst laat ons huilen.
Kunst voedt de geest, die soms even moet schuilen.

Kunst in Ootmarsum, een festival van verf en klei.
Onze stad krijgt de gedaante van een levend schilderij.
Elk stuk vertelt een verhaal, elk detail een verwondering.
Kunst in ons centrum inspireert ogen vol verbijstering.
Kunstliefhebbers dwalen, bewonderen en vragen.
Ongeremde verbeeldingskracht tijdens deze drie dagen.

Ootmarsum,
waar dit kunstsprookje waarachtig leeft.
waar elke penseelstreek een stukje ziel afgeeft.
waar kunst, cultuur en natuur elkaar versterken.
waar u dat deze dagen frappant zult merken.

Proef vanaf heden al het moois van dit kunstzinnige leven
in het prachtige historische Ootmarsum maar eens even.
Leve “Kunst in Ootmarsum”!

Henny Olde Meule (stadsdichter Ootmarsum) – augustus 2024