Recht uit het hart volgt hier een nieuwe column. Met als synoniem Van Ganze Harte. Geïnspireerd door overtrekkende ganzen op zoek naar een warme plek in een wereld, die steeds ‘kouder’ lijkt te worden. Misschien dat de pan soep, die door Van Ganze Harte bereid wordt ons weer wat warmer kan maken!
Pruttelen…….
Schreeuwend op de tv en roeptoeterend op de social media’s heb ik het aangehoord en tot me genomen en verdwaasd trek ik me terug naar buiten, op zoek naar rust… ….
Maar geluidloos is de avond buiten ook niet, hele hordes asielzoekende ganzen trekken luid gakkend voorbij de fel verlichte maan. Een baken, dat hen naar betere en warmere oorden leidt! Een jaarlijks wederkerende cyclus, tijdelijk, wetende dat hen op het zuidelijke halfrond of op andere plekken iets beters te wachten staat!
Wars van geloof en overtuiging trekken ze er naar toe, gedreven door instincten, ingegoten door de natuur. Ware nomaden zijn het, vliegend boven een woestenij, gecreëerd door de mensheid, aanschouwen zij vreemd aandoende schouwspelen beneden hen op aarde!
Vreemd? Al eeuwen teisteren de tweebenigen elkaar met moord en doodslag, leugens en gedreven door een select groepje rijkbedeelden en aangejaagd door winstbejag en gekoppelde macht!
Allen zijn we voortgekomen en nazaten van de aminozuren en anaerobe bacteriën, die een contaminatie zijn van de som van de big bang! Over elkaars rug klauterende eencelligen, proberend de kop boven water te krijgen, maar bovenal te houden, in die enorme pan oersoep. In al die miljarden jaren van evolutie, zijn we er dan werkelijk zo op vooruit gegaan…?
Ik durf te stellen: qua motoriek misschien wel…. Qua intellect en begrip….? Dubieus..!
Ik mieter de mergpijp in een pan water, flikker de onbespoten groenten uit eigen moestuin er bij en laat de zooi eens op een zacht vuurtje een nachtje pruttelen… Van Ganze Harte: Trek ze!
