Canada….door de ogen van Annet Palthe
Het negende blog van Annet Palthe met als titel ‘Canada………..door de ogen van Annet’. In deze bijdrage staat onder meer de wereldstad Vancouver centraal en een vergelijking met Amsterdam is zeker op zijn plaats. Toch blijft Annet ook genieten van de kleine dingen en als ze de naam niet weet van een oranje-bruine slang, dan noemt ze deze gewoon de oranje-bruine tuinslang. En dan de moedereend met haar jongen, een zwaluwnest in Canada en Annet moet daar gewoon een foto van maken, omdat het puur natuur is en daar ligt haar hart. Het is dus een bijdrage over een wereldstad en de ‘kleine dingen’ in de natuur, die de wereld zo mooi kunnen maken. Annet heeft daar oog voor………….
Deel 9: Kijkje in Vancouver, het Amsterdam van Brits Columbia
Vancouver: herinnering aan Olympisch vuur van 2010
In tegenstelling tot het groots verspreide woonoppervlak van Vancouver staat het klein intieme Bowen Island, waarvandaan mijn belevingen zich als een olievlek uitbreiden. „Ons eiland” bestaat alleen maar uit een paar hoofdwegen waar zich allerlei weggetjes vertakken naar waar er gebouwd ging/gaat worden. Zodra er grond aangeboden wordt voor ontwikkeling, wordt er pas een soort hoofdweg aangelegd en/of doorgetrokken en aan die weg wordt je oprit dan aangehaakt…Als we vanaf huis, van boven – 250m hoogte – op Bowen Island naar beneden richting de winkeltjes en ferry rijden, en meer dan 4 auto’s achter elkaar tegenkomen zeg je tegen elkaar: Jeetje, wat een drukte: de ferry is zeker net aangekomen!!! Vancouver echter is in zeer korte tijd tot een miljoenenstad uitgegroeid met in het centrum heel veel hoge torenflats, allemaal gebouwd binnen een recht lijnenspel van straten, hier Boulevards en Roads genoemd. Dus in wereldstad Vancouver is het oppassen geblazen om je weg te vinden, want door die hoge flats lijkt het in eerste instantie allemaal op elkaar. Dus zetten we al snel de TomTom aan, omdat je nooit weet of er een wegdeel onderhanden genomen wordt en waarheen je dan omgeleid wordt.
centrum Vancouver
De buitenwijken zijn een totaal ander verhaal: daar woon je nog op min of meer grotere stukken grondgebied, afhankelijk van de tijd waarin je kocht/kwam wonen. Ruim 40 jaar geleden kwamen hier veel Europese immigranten, die vaak nog grote stukken grond konden kopen en hun huizen daarop bouwden. Je ziet hier werkelijk allerlei stijlen door elkaar heen, maar het eerste wat opvalt is dat bijna alles in hout is opgetrokken, zeker de buitenkant. Want bomen, dus een eigen houtproductie is hier het beste om aan te komen. Bovendien bouwt men hier niet zoals bij ons en veel andere Europese landen, om zo lang mogelijk mee te doen. Hier worden de houten huizen na zeg 50-60 jaar gewoon plat gegooid en is de volgende generatie aan zet om te bouwen hoe zij het willen. Vooral het interieur is natuurlijk veel meer aan tijd en veranderingen onderhevig dan het exterieur.
Vanaf de buiten/villa wijken, is West Vancouver, zie je Vancouver stad zó
Wij komen vanaf Bowen Island altijd eerst met de veerboot/ferry in Horshoe Bay aan, de aankomstplaats op weg naar wat of wie dan ook op het vaste land. Daarom ook is het ingericht om toeristen en vakantiegangers een leuk en lekker plaatsje te bieden om uit te kijken over de haven, aanlegsteigers en uitkijkjes over zee. En vooral om wat te gebruiken, altijd in velerlei verschillende landen-smaken: Japans en Chinees met veelal (heerlijk) Sushi gerelateerd eten, maar ook stalletjes of karretjes met …. jawel, de hamburgers, wraps, non alcohol drankjes en ijsjes.
Havenzicht Horshoe Bay
Vancouver is eigenlijk ontstaan na een dramatisch grote brand, waarbij alle kriskras geplaatste bouwsels werden vernietigd; het aantal omgekomen mensen is niet bekend, omdat dat toen niet werd bijgehouden. Als in 1886 een zgn. „gemeentehuis” in een tent resideert, wordt van daaruit de stad Vancouver opnieuw opgebouwd naar het huidige, strakke stratenplan. Dit alles werd in 2010 bekroond met het mogen houden van de Olympische Winter Spelen: de openingsfoto is genomen vóór de plek van het Olympische vuur anno 2010. Daardoor ging alles in een nog groter (bouw)tempo dan al was ingezet. En ook hier heb je evengoed vlak naast de mooiste chique winkels van dé grote modemerken nog altijd een enkele plek waar er gebedeld wordt en waar drugsverslaafden hun wonderen ergens anders zien afspelen….net als in elke ander wereldstad.
Overal in de verschillende ‚wijken’ heb je veel super grote winkelcomplexen, waar de verschillende winkels met elkaar één mega groot gebouw gebruiken. Je kunt het zo gek niet bedenken of er is wel ergens een winkel(keten), die gespecialiseerd is in dit of dat, maar de supermarkt heeft net als bij ons ook steeds meer in huis om de klant haar totale pakket aan te bieden….Aha ja, dat komt ons bekend voor!!!
Parkeerplaats in China Town
Omdat Vancouver naast dat het een havenstad is ….
Bedrijvigheid havens Vancouver met zicht op buitenwijken van West Vancouver
….en transatlantische Cruiseschepen kan laten binnen lopen,
Super cruises naar Alaska starten van hieruit
maar óók een luchthaven heeft, komt alle drukte van deze Poort van Brits Columbia hier bijeen en zie je elke nationaliteit, die je je maar kunt bedenken hier rondlopen, -rijden, passagieren of hun winkels dan wel andere business hebben.
Kortom, Vancouver is een echte wereldstad waar je vol overgave kan rondstruinen in afwisselend super sjieke- en designzaken, naar het theater gaan, maar ook heerlijk kunt snuffelen in winkeltjes waar je naast Chinese, Japanse en Indiase spulletjes ook verrassend veel oud-Europese spulletjes tegen komt.
Hieronder zie je een stoomklok: een op stoom aangedreven klok waar altijd lange rijen toeristen omheen staan: wachtend op de stoomfluit, die met rookwolken en een hoop gerommel wordt aangekondigd.
Stoomklok met kijkers en detailfoto
Maar, ook op Bowen Island heb je bijzondere mensen en ontwerpers, gewoon omdat ze hun ambacht zo leuk vinden …én er goed in zijn. De smid, Peter Ryan, maakte onderstaande als een solex-achtig voertuig uitziende E-bike. Het geinige is dat als je Peter vraagt hoe hij daar nou op kwam: „Ik zag ergens een elektrisch aangedreven wiel en dacht daar moet ik wat mee maken…!” Het ventieldopje is een domino steen..hoe kom je erop, geweldig toch!!!
E-bike door Peter Ryan zélf bedacht en zélf gemaakt : iPhoto JW
En terwijl ik sta te wachten terwijl de mannen in technische details met elkaar iets overleggen, volg ik een roodbuikige zwaluw gedachtenloos op zijn vlucht. Ze blijken naast de smidse te huizen en vliegen in-en-uit onder een open opslagruimte. En daar hoor ik een gepiep van jewelste als de volwassen vogels een schreeuw geven, zodra ze erin vliegen: de jongen huizen in een flink nest tegen de balken aan en ik kan het natuurlijk niet laten de trap op te klauteren en te wachten totdat er een goed kiekje is te maken. Ze heten de Barn Swallow (schuur zwaluw) en meten slechts 15-20 cm, een soort van gierzwaluw lijkt het wel. Het vogelboekje meldt: de enige zwaluw met een diep gevorkte staart, ‚overwinteren in de tropen en Azië en leggen wel 1000km per dag af om genoeg voedsel bijeen te brengen voor hun jongen. Ze lijken dus heel erg op onze Gierzwaluw…
Zwaluwnest
Als we bij vrienden gaan eten, die aan één van de strandjes van West – Vancouver wonen, bijna recht tegenover Bowen Island…
Zicht naar Bowen Island vanaf privéstrandje West Vancouver
…is daar ineens moeder eend – waarschijnlijk de Common Merganser voor de liefhebber! – met een rij van 11 jongen achter zich aan, ondanks de sterke zeedeining. Die glijden en kruipen net zo lang tot ze ook naast moeder op de pier zitten, uitpuffen en zich heerlijk in het zonnetje laten drogen. Drie, of toch twee?, mogen er op haar rug meeliften en volgens de gastvrouw zijn ze slechts 3 dagen geleden uit het ei gekropen …té LIEF
Eendenmoeder + kroost
Bij binnenkomst en de entree daar aan het strand ligt een prachtig bruin-oranje gevlekt slangetje zich heerlijk te warmen in de ondergaande zon en laat zich bewonderen en fotograferen, zie onder. Vergeten te vragen hoe het beestje heet…de „oranje- gevlekte tuinslang???…maar mooi is ie!
Tuin-slang…
We namen Bummel maar een enkele keer mee de stad Vancouver in en ook daar scoorden we hoge ogen met hem en keek vrijwel iedereen wel naar ons c.q. Bummel: „He is so nice, almost like a good design!!!” was de leukste reactie….
Als we bij bovenstaande visite zijn, speelt hij met hun hond, een Labra-doedel, én Dame van 8 lentes. Die is helemaal niet van de avances van Bummel gediend dus uiteindelijk probeert hij al zijn charmes in de strijd te werpen en als Casanova: brengt haar takken en stokken
Bummel als Casanova voor deze Dame
En dan is dit verhaaltje al weer uit en verdwijnt Bummel achter de coulissen…uhhh schuurdeuren, is bijna hetzelfde in dit geval.
Bummel buigt na de voorstelling!!!!
Graag tot het volgende en ws laatste blog, want we leven al een klein beetje naar inpakken en huiswaarts keren toe. Poot en lik van Bummelmans, hartelijke groet van Jan Willem en tot schrijfse Annet.
