De vlucht op Dizy la Gros verliep niet zoals de postduivenliefhebbers hadden gehoopt. De weersomstandigheden gooiden roet in het eten. De duiven werden al op donderdag ingekorfd en zijn in de loop van de vrijdagmorgen op de losplaats Dizy la Gros aangekomen en als vanouds voorzien van water en voer. Het bleek al gauw dat het lossen van de duiven onverantwoord was. De vlucht werd dus een dag uitgesteld en de lossingsplaats verplaatst naar Niergniers. Deze plaats ligt een stuk dichterbij. Op zondag moest de kogel door de kerk, wel of niet lossen, maar in overleg werd om 12.00 uur besloten om de duiven niet het luchtruim in te sturen. De weersomstandigheden waren te onvoorspelbaar en dat kon leiden tot grote verliezen en daar zit geen enkele postduivenhouder op te wachten in is ook zeker niet in het belang van het welzijn van de duiven. Het zijn moeilijke beslissingen, maar wel de juiste. De duiven werden dus teruggebracht naar de inkorflokalen en dus kwamen de Ootmarsumse duiven rond 23.00 uur aan in het clubgebouw op de Mors. De leden van de Othmarvliegers besloten om ze daar te laten staan en ze in alle rust op maandagochtend terug te laten keren in hun eigen hokken. Het werd dus een lossing bij het eigen clubgebouw. Na een lange reis en vier nachten in de mand zijn de duiven toch veilig en goed verzorgd in hun vertrouwde hokken teruggekeerd.
Trainingsvlucht fond liefhebbers wel gelost
Voor de fond liefhebbers was er in datzelfde weekend een trainingsvlucht vanaf Luyksgestel. De duiven voor deze trainingsvlucht, van ongeveer 160 kilometer, werden in Denekamp ingekorfd en om 11.00 uur gelost. Het betrof een trainingsvlucht en dan wordt er geen klok gezet, maar er is wel onderling contact hoe laat en hoe het verloop van de vlucht is.
De duivenstamboom van Kas en Karel Meijers
Een week later kon er wel gelost worden bij Chalons en Champagne en dat ligt 424 kilometer van Ootmarsum. Zes leden van de Othmarvliegers namen met 105 duiven deel aan deze vlucht en dat waren er beduidend minder dan een week geleden. Dat had zeker met de week daarvoor te maken, want de meeste postduivenliefhebbers gaven er de voorkeur aan om hun duiven rust te geven. Het was ook in Chalons weer spannend of de duiven gelost konden worden. Maar om 12.45 uur werd het sein op groen gezet en vlogen de duiven met prachtig weer de lucht in. Dat het niet makkelijk zou gaan, kon men al snel op internet zien waar de gemiddelde snelheid van de duiven snel naar beneden zakte. Echter om negen minuten over half zes 17.39.53 hadden Karel en Kas de eerste op de klep zitten, en dit bleek ook de eerste in de vereniging te zijn. Dat Karel en Kas de duiven goed in vorm hebben, bleek wel dat ze met uitzondering van plaats 7, voor Bennie Senger, de eerste 11 duiven in Ootmarsum hadden. Dit kwam in de CC Hart van Twente overeen met een 21e plaats tegen 1847 duiven, en bij de Grootmeesters vielen ze net buiten de top 10. De eerste duif van Karel en Kas , hoe kan het anders, komt weer uit de familie van Olympic Nicole. Haar vader is een broer van Anaba ( 1e Ned. Olympiaduif Vitesse Roemenië 2022 ) en haar moeder is een zus van Olympic Nicole. Deze duivin werd net als de rest op totaal weduwschap gezet. Dat betekent dat ze een week lang gescheiden worden van de mannetjes. Maar als ze terug zijn…dan volgt er de beloning dat ze weer samen mogen zijn.
Luyksgestel lijkt altijd lastig
Voor de fond liefhebbers was er weer een trainingsvlucht vanaf Luyksgestel. De duiven voor deze trainingsvlucht van ongeveer 160 kilometer werden in Denekamp ingekorfd en zondagochtend om 07.30 gelost. Volgens de tamtam was het geen makkelijke vlucht met hier en daar klein verliezen, maar deze kwamen in de loop van de dag nog wel na.
Twee vluchten komend weekend
Komend weekend zijn er twee vluchten: één korte vlucht van ongeveer 300 km en de eerste serieuze Dagfond vlucht van 567 km. Hopelijk hebben postduivenkwekers betere weersomstandigheden dan in de afgelopen twee weken.
Berends Bronzen Beelden
