Als een wijf in de kledingkast stond ik afgelopen woensdag op het ‘moment suprême’ te weifelen. Vandaag oranje, groen, geel… ah nee, blauw groen, of toch…. guddumme kras kras, aargh en een diepe zucht! Daar hebben we het rode jasje of beter gezegd; krasje… Het hokje ontstemd weer uit en twijfelend achteraansluitend de lange, lange, ja zeer lange rij. Diep verzonken in politiek verantwoorde gedachten, al wachtend schuifelend naar voren, voor poging nr. zoveel….. stemmen is kiezen! Maar ik kan niet voor één kiezen. Jullie vrijwillig gepassioneerde en politiek barricaderende lokale wannabee raadsleden, diep respect heb ik voor jullie en jullie gedachtegoed. Echter edoch…
Damn, het is reeds middernacht en mijn stem verdwijnt in de stilte van van Agt bij het voorbijvliegen van Joop den Uil, het kwakje van den cock zal ooit wel eens goed vallen, en zo niet, dan tegen de kachel, want zoals de ING het zegt; het loopt wel met een sisser af… verkozen raadsleden; van ganze harte..!!!
