Het is nog maar 13 jaar geleden dat een verregaande fusie tussen de VVV’s in Noordoost Twente strandde. De lokale bestuurders lijken niets te hebben geleerd uit het verleden, want opnieuw worden er pogingen ondernomen om te komen tot een Noordoost Twente Bureau voor Toerisme. Rob Meijer weet als geen ander wat de gevolgen kunnen zijn en heeft dat in een column ‘Een ezel…..’ op treffende wijze verwoord. Ook Jos Bosch, voorzitter van de Stichting Toeristisch Ondernemersfonds Ootmarsum-Dinkelland, waar de huidige VVV locaties in de gemeente Dinkelland onder vallen, is ‘not amused’ met deze lokale overheidsplannen. “We zijn echt geschrokken dat de bestuurders van Dinkelland onze VVV’s willen samenvoegen met de overige Noordoost Twente VVV’s. Als enige kennen wij geen rode cijfers en dus voelen we ons het kind van de rekening als de bestuurders het tij niet willen keren. In Ootmarsum-Dinkelland is het toerisme een belangrijke economische drager en dat levert veel werkgelegenheid op. Een goed toeristisch klimaat heeft gevolgen voor de plaatselijke bakker, slager, horeca, aannemer en schilder, want ook zij houden op deze manier hun zaak aan het draaien. Door het samengaan met andere VVV’s verdwijnt de lokale betrokkenheid, want dat heeft het verleden ons wel geleerd. Een groter geheel stoot vrijwilligers af, die zich niet meer gemotiveerd voelen en juist in kleiner verband blijken juist deze mensen de plaatselijke activiteiten een warm hart toe te dragen. Wij zijn best voor samenwerking, maar dan op projectbasis om zo gezamenlijk Twente te promoten. Deze gedwongen fusie leidt niet tot de gewenste effecten. De bestuurders van Dinkelland moeten dit niet willen. Het zijn ad hoc beslissingen, die structureel niet bijdragen tot een consistent toeristisch beleid. Men denkt op deze wijze subsidiegelden binnen te halen, maar die kun je maar één keer uitgeven en dan is het geld op. En zo zijn er nog wel meer argumenten te benoemen waarom de bestuurders van Dinkelland dit niet moeten willen. Er spelen te veel persoonlijke belangen mee, waardoor het grote geheel uit het oog wordt verloren, waar ‘wij’ de dupe van worden. Natuurlijk willen we graag met iedereen samenwerken, maar dan op projectbasis. Wij zijn voor om gezamenlijk Twente te promoten, maar dit kan niet zonder lokale betrokkenheid. En dus moeten we blijven streven naar zelfstandige VVV’s, die actief betrokken zijn bij de plaatselijke evenementen en gebeurtenissen. In een groter geheel valt dat weg en daardoor wordt het steeds moeilijker om vrijwilligers te vinden, die met hart en ziel toeristisch attractieve evenementen willen blijven organiseren. Dus doen we een dringend beroep op de lokale bestuurders om niet verder te gaan met deze plannen om de VVV’s samen te voegen, “laat een zeer bezorgde Jos Bosch weten.
Een doorgewinterde Rob Meijer vertolkt in zijn column het gevaar van het voornemen om opnieuw de VVV’s bij elkaar te voegen.
Column Rob Meijer
EEN EZEL….
Het bekende spreekwoord ‘Een ezel stoot zich geen twee keer aan dezelfde steen’ gaat in de VVV- wereld blijkbaar niet op. Er is van alles aan de hand met de toeristische samenwerking in Twente. De traditionele VVV’s bestaan praktisch niet meer, de Regio Twente zegt het vertrouwen in het Twents Bureau voor Toerisme op, de provincie Overijssel gaat een coördinerende taak op zich nemen en stabiliteit in financiering bestaat niet meer: we moeten allemaal met projecten werken want dan zit de overheid niet aan structurele uitgaven vast. Er heeft zich al heel wat afgespeeld in VVV land. Toen in 2000 het Ministerie van EZ toezegde de VVV financieel te willen steunen, maar daarvoor de organisatie moest aanpassen, begon het uiteendrijven van een vrijwilligersstructuur die het gastheerschap in dorp en stad jarenlang inhoud en vorm had gegeven. Nee, we moesten in 2000 naar een clustering van toeristische bureaus, er moest meer vakmanschap komen, we moesten meer aan marketing doen en het consumentengedrag veranderde zo dat we daar op in moesten spelen. In de gemeenten werden in Noord Oost Twente de VVV’s opgeheven en er kwamen op locatie infopunten . Zo ook in Noord Oost Twente, Oldenzaal, Ootmarsum,Denekamp, Losser, Weerselo, Tubbergen kregen hun marketing manager-directeur die hoog en droog in Oldenzaal zetelde en de uitgeklede infopunten in de afzonderlijke gemeenten stierven een langzame dood. De band met eigen omgeving was doorgesneden, de vrijwilligers zeiden vaarwel en de horeca protesteerde over de hoge bijdragen toen de subsidies terugliepen. Geen wonder dat in 2003 deze onhoudbare situatie werd terug gedraaid en er weer afzonderlijke stichtingen/verenigingen kwamen voor de toeristische informatie in eigen gemeente. VVV Denekamp en VVV Ootmarsum werden weer zelfstandig met eigen leden, eigen programma en eigen personeel en vrijwilligers. Zelf je gastheerschap verzorgen in je eigen gemeente motiveert en de korte lijntjes zorgen voor opmerkelijke initiatieven die zonder veel kosten met een maatschappelijk draagvlak tot stand komen. Wat schetst mijn verbazing dat deze maand door een ingehuurd bureau een initiatiefgroep in opdracht van de Noord Oost Twentse gemeenten een aantal sessies heeft gehouden waarbij de toeristische bedrijven en instellingen konden brainstormen over de vormgeving van de organisatie van de toeristische promotie in Noord Oost Twente. Het rapport is er inmiddels en in februari moet in de gemeenteraden van Noord-Oost Twente hierover worden beslist . De bestaande structuur waarmee de toeristentrekker Ootmarsum de laatste jaren prima op de kaart is gezet, moet verdwijnen. De Regio Twente is helemaal uit beeld en de provincie krijgt meer zeggenschap in het geheel en : er moet geclusterd worden en eigenlijk moet er een Noord Oost Twents Bureau voor Toerisme komen. Waar heb ik dat meer gehoord….Een ezel stoot zich toch niet twee keer aan dezelfde steen ? Alleen omdat er subsidiegelden kunnen worden binnengehaald moet er weer een structuur verdwijnen, wordt de lokale betrokkenheid weer geweld aangedaan, wordt het maatschappelijke aspect van toerisme weer geweldig onderschat en komt er weer een afstandelijk regelkantoor dat binnen een mum van tijd geweldige bedragen aan belastinggeld weet weg te werken. Zwartgallig ? Lijkt me niet. Er wordt in Twente meer geklaagd over het ontbreken van draagvlak door een alleen gang van bestuurders. Het is precies zoals Anne van der Meijden het altijd zei : ‘het is niet moeilijk om op de barricaden te gaan staan, het is veel moeilijker te zorgen dat het je gegund wordt’. Leven en laten leven, gespreide verantwoordelijkheid voorstaan, minder klagen, minder praten, meer doen en elkaar eens vaker een complimentje geven : zou dat niet een geweldig goed voornemen voor het nieuwe jaar zijn ? Twente zal er zeker plezieriger van worden.
Rob Meijer,
Ootmarsum
