Door jarenlange onderzoeken van Ty Bollinger, de vele interviews die hij heeft gehouden met oncologen, andere specialisten en de vele wetenschappelijke rapporten die hij heeft doorgeworsteld, is hij tot de conclusie gekomen dat de meeste behandelwijzen van vroeger helemaal niet zo slecht nog niet waren. Dit t.o.v. de huidige behandelwijzen met chemo, bestralen en/of opereren. De huidige behandelwijzen, vastgelegd in het protocol dat ieder ziekenhuis moet gebruiken, zijn volgens de auteur zelfs kankerverwekkend. Het is ook niet voor niets dat rond de 75% van de (anoniem) ondervraagde oncologen zelf geen chemo zou gebruiken als ze met kanker worden gediagnosticeerd.
Vele specialisten zeggen zelfs ‘na werktijd’ of als ze al met pensioen zijn dat niet behandelen meer overlevingskansen biedt dan het huidige protocol. Terecht vraagt Ty Bollinger zich af, net zoals vele lezers die dit lezen: Waarom is dit? Waarom is dat zo en wat is de reden om behandelwijzen te gebruiken die niet werken? Waarom worden behandelwijzen die vroeger ‘werkten’ nu bestempeld als kwakzalverij? En zo zijn er nog veel meer andere vragen. Bollinger beschrijft hoe de geschiedenis van de huidige behandelwijzen is ontstaan. Gezond verstand zegt het volgende: er is een miljardenindustrie ontstaan omtrent de ziekte kanker en er werken honderdduizenden mensen in deze industrie en aanverwante bedrijven.
De fabrikanten van cytostatica (medicijnen tegen kanker) juichen op hun websites en financiële jaarverslagen over groei met dubbele cijfers. Onderzoekers op de Erasmus Universiteit hebben berekend dat kankermedicijnen veel te duur zijn. Recentelijk berichtte de NOS hierover … hoogstwaarschijnlijk geen nepnieuws. Een citaat uit het bericht: “En dan blijkt bijvoorbeeld dat een bekend middel tegen prostaatkanker, Enzalutamide, in Nederland elf keer zo duur is dan noodzakelijk. Een behandeling kost 29.500 euro, waar 2.587 euro ‘billijk’ zou zijn, volgens de onderzoekers.” M.a.w. als kankerpatiënt heb je marktwaarde voor de farmaceutische bedrijven en geen enkele aandeelhouder wil minder omzet en minder winst. Dat is één van de redenen waarom kanker en andere ziekten niet worden uitgebannen: aan gezondheid kan niemand iets verdienen! Het is het cynisme ten top en een onmenselijke en onwaardige handelswijze van hen die commercieel en financieel belang hebben bij de ellende van de medemens.
Een andere reden is dat de wetenschap op het verkeerde spoor zit: kanker is geen genen issue; met andere woorden; het is niet erfelijk. De ziekte kanker en vele andere ziekten zijn gecreëerd door industrialisatie en chemicalisatie van vooral ons voedsel en drinken.
Het boek is een pleidooi om op zoek te gaan naar de veel goedkopere behandelwijzen waar de industrie geen patent op aan kan vragen. Voorbeelden zijn o.a.: CBD olie, hennep is 100 jaar geleden door belanghebbenden verbannen. Hennepolie geneest al honderden jaren allerlei ziekten
Neem Essiac thee; de Canadese verpleegster, René Caisse, die in 1920 haar strijd streed tegen de gevestigde orde … niet tegen kanker, want al haar patiënten genazen. En dat was juist het probleem.
Onderzoek Tesla, die rond 1900 o.a. olijfolie verrijkte met ozon en dit verkocht aan artsen en therapeuten waardoor de ene huidaandoening na de andere genas. De boodschap: lichaamsvreemde, in een fabriek gemaakte chemicaliën kunnen niet genezen. Ze kunnen hooguit verdoven en symptomen bestrijden. Ga op zoek naar natuurproducten (die nu curieus genoeg kwakzalverij heten) en die al duizenden jaren de mensheid geholpen hebben en laat je niet verleiden door pillen en/of andere chemicaliën.
We zijn op de aarde gekomen zonder medicijnen en de bedoeling is dat we medicijnvrij, gezond en helder de wereld weer verlaten. De kunst is om in die tijd dat we hier vertoeven gezond (fysiek en ook zeker mentaal) en medicijnvrij leven. Het lichaam kan tenminste 120 jaar lang mee en is het dan niet zonde dat we al op, veel, jongere leeftijd dit leven opgeven?
Frederick
