“Het is Klip en klaar,” zo begon scriba Karin Baanstra haar toespraak tijdens de afscheidsdienst van dominee Hedda Klip. “Na bijna 11 jaar ben ja na deze viering geen predikant meer van de Protestantse gemeente in Ootmarsum. We zijn je dankbaar voor alles wat je voor onze gemeente hebt gedaan en willen daarbij ook je man Owe betrekken. Een gemeentelid typeerde jullie eens met: ‘Dat zulke geleerde leu toch zo gewoon könt wè’n. Joa, dat vin’k zo mooi’. Dat zegt genoeg hoe jullie bekend stonden in onze gemeente.
Hedda, je hebt je ontwikkeld, want vanuit Afrika en Zwitserland, waar je werkzaam was, kwam je in deze plattelandsgemeente met ook de nodige import. Dat vraagt om een open en uitnodigende houding naar mensen, zelf het voortouw nemen, dus kartrekker zijn. Het vraagt aanpassingsvermogen en daarin zagen we bij jou een duidelijke ontwikkeling. Je was een dominee, die muziek in de eredienst een belangrijke plek gaf. Je gaf invulling aan kinderdiensten en zocht altijd de samenwerking met onze rooms-katholieke broeders en zusters. In het pastoraat moest je ook je weg vinden, want een Twentenaar klopt niet gauw met zijn nood aan de deur van de dominee. Maar je toonde een luisterend oor, wist te troosten en niet alleen in woord, maar ook in daden gaf je praktische hulp waar het nodig was.
Hedda, je leidde de gemeente niet op de voorgrond, maar je zorgde als een herder, buiten de schijnwerpers, voor onze gemeente,” beschrijft Karin Baanstra de periode van Hedda Klip in Ootmarsum.
Afscheidsviering
De viering, waarin afscheid werd genomen van Hedda Klip, was deels een verrassing voor haar.
Monique Oude Egbrink trad op als ouderling van dienst en deed samen met Hedda de voorbeden.
Het zangkoor Ootmusica luisterde de dienst op met The new 23rd, Peace like a river en de Karkklokk’n, geschreven door Chris Velthuis. Tijdens het zingen van dit lied zorgde koster Lucas Lohuis voor ‘de achtergrondmuziek’ door de kerkklok van de Protestantse kerk te luiden.
Kristin Nijhuis speelde een prachtig stuk op de blokfluit en werd daarbij begeleid door Herman Koops. Lectoren waren Hanneke Wassink, Hans Jurgen-Oortmann en Zwier Engbers.
De koperblazers vertolkten Ich bete an die Macht der Liebe en Tränen lügen nicht. Hun optreden was tevens een afscheid voor Owe Boersma, die voor de laatste keer als trompettist meespeelde. Na de toespraak van Karin Baanstra kreeg Hedda een cadeau opgespeld in de vorm van een broche, die door de Ootmarsumse edelsmid Annemarie Kerkhof Jonkman-Mensink was vervaardigd.
De broche stelt een Keltisch kruis voor en dat symboliseert de verbondenheid tussen het oude en het nieuwe geloof. De viering werd afgesloten door Hedda en Owe toe te zingen met het prachtige lied ‘Ga met God’.
Afscheidsreceptie
Na afloop was er in Ons Gebouw een receptie. Ria Oplaat leidde deze en kondigde als eerste spreker Leo Ros aan, die benadrukte dat de katholieke gemeenschap altijd op een hele prettige manier samen heeft kunnen werken met dominee Hedda Klip en dat er sprake was van verbondenheid.
Dominee H.C. Dikker Hupkes bedankte Hedda voor haar rol binnen de kleine ring en wenste haar Gods zegen toe op de nieuwe weg, die ze is ingeslagen door te gaan werken in Beiroet. (Near East School of Theology). Organist, pianist en gemeentelid Herman Koops bedankte Hedda voor de wijze, waarop ze veel ruimte gaf voor de muziek in de eredienst. Daarnaast bedankte hij ook haar man Owe, die altijd een persoon is geweest, die haar steunde en een klankbord voor haar vormde.
Tot veler verrassing kwam vervolgens Sint Nicolaas, die samen met Hedda voor een vrolijke noot zorgde tijdens deze receptie. De Goedheiligman wist verrassende nieuwtjes voor het voetlicht te brengen, maar kwam natuurlijk om het cadeau te brengen voor de scheidende predikant.
Dit geschenk, aangeboden door Zwier Engbers, bestond uit een afbeelding met daarop de torens van de Katholieke en de Protestantse Kerk als symbool voor de prima oecumenische samenwerking en verder was daarop het gedicht over de symboliek van de hanen op de torens van Ben Morshuis verwerkt.
Het kunstwerk is vervaardigd door Hanneke Wassink. Tevens kreeg Hedda Klip een geldbedrag om daarvoor een laptop aan te schaffen. Hiermee werd het officiële gedeelte afgesloten en maakten velen nog gebruik om hun dominee en haar man de hand te schudden en te bedanken voor alles wat ze voor deze gemeente heeft betekend. Het werd een warm afscheid van deze ‘herder buiten de schijnwerpers’.
Foto’s zijn van Caspar Kouijzer
