Hoe mooi is het dat bezoekers genieten van je tuin. Samen deel je de schoonheid van de natuur en geniet samen van een bakkie, buurten voor een praatje en zeker bij mooie temperaturen genieten van het buiten zijn. Henriet Offrein vindt dat hele fijne momenten, maar haar hart klopt nog wat harder als ze onverwachte gasten in haar tuin ziet. Van veel van die tuingasten heeft ze een foto kunnen maken. Daarnaast beschrijft ze haar ervaringen vanuit haar hart, dat klopt voor de natuur.
Van ree tot roodstaart en nog veel meer
“Hoe mooi en bijzonder is het dat er gasten voor je keukenraam staan als je de gordijnen opentrekt.
Wat een verrassing als je dan plotseling oog in oog staat met twee reeën, die met smaak de blaadjes van de rozenstruik oppeuzelen. Wat te denken van mevrouw haas. Zij hobbelt al maandenlang rond in de tuin om uiteindelijk in de voortuin, vlak voor het raam, een kuiltje te graven om drie jonge haasjes te baren. Dit was echt een verrassing. Van dichtbij zie je baby haasjes opgroeien, omdat ze elke avond komen buurten en onder de struiken een slaapplekje zoeken. Echt een feestje deze tuingasten.
De afgelopen wintermaanden was het genieten van een prachtige fazant, die samen met de vogels geregeld een hapje meepikte uit het vogelhuisje. Enkele maanden later kwam zijn hele gezinnetje, die allemaal gezellig door de tuin scharrelden.
En dan die razendsnelle brutale eekhoorntjes. Zij komen het hele jaar door op bezoek. De één in een donkerbruin jasje met een volle dikke pluimstaart, de ander licht van kleur en schuw met grote oorpluimen. Momenteel proppen ze hun wangen vol met hazelnoten om een wintervoorraadje aan te leggen. Op de foto is te zien hoe een eekhoorn met een flinke pluk mos op stap gaat voor de bouw van een zacht nest. Het zijn tuingasten, die je graag wilt verwennen en die zich graag laten verwennen met een appeltje en vetpotten.
Soms komt er zomaar een vreemde gast langs voor een korte stop zoals Geeltje, een verdwaalde kanarie die hongerig op zoek was naar eten. Vogels met hun gezang en gekwebbel, zoals de boerenzwaluw. Zij arriveren in april. Metselen in het schuurtje hun nesten en vertrekken in september met hun kroost in grote groepen naar het zuiden.
Dan hebben we die die tijdelijke gasten, zoals de witte kwikstaart, de gekraagde roodstaart, de grauwe vliegenvanger enzovoorts enzovoorts. Zij toveren de tuin om tot een levend schilderij, dat nooit verveelt. Helaas heb ik niet altijd de camera bij de hand om al die gasten op de plaat te zetten. Ze staan wel op mijn netvlies.
Gelukkig hebben we nog de vaste gasten, die onze tuin opfleuren als de bloemen er geen zin meer in hebben en als het zaad op de lente wacht. Straks die indrukwekkende gouden kleuren van de herfst.. hoe dan ook saai wordt het zeker niet! Een tuin als decor voor veel leven. Wat zou een tuin zijn zonder gasten … heeft u ook zo genoten de afgelopen zomer….”.
