Wanneer je een ondernemer vraagt hoeveel geld hij of zij aan reclame uitgeeft, krijg je meestal geen goed antwoord. Wanneer je vraagt of hij of zij denkt dat deze investering effect heeft, dan krijg je steevast te horen : ‘ik weet dat de helft weggegooid geld is, maar ik weet niet welke helft…’.
We zitten met onze reclamesector in een oude en een nieuwe wereld. Steeds meer duiken berichten op dat mensen zich ergeren aan reclame. Zit je je lekker een spannende speelfilm te bekijken, komt er ineens het Kruidvat voorbij met hoofdpijnpoeders of die gladde jongens van Carglass met hun voorruittrucje om nog maar helemaal niet te spreken van de vraag of ik last heb van droge schaamlippen. En dan is er niet even een enkel spotje tussendoor, nee, een heel circus komt voorbij. Wie gaat er nog uitgebreid zitten voor de reclame op TV ? Niemand toch. Tel voor de grap de opbrengst van al die reclameminuten eens op van al die RTL stations. Daarnaast financieren de pulpzenders super-popi programma’s met behulp van ingenieuze reclameboodschappen, die we ook maar allemaal over ons heen moeten laten komen. Geen wonder dat de jeugd geen TV meer kijkt. Dat de publieke omroepen, die door ons betaald worden, ook van reclame gebruik mogen maken zorgt er voor dat we ons hier ook mogen ergeren. Weg me de Ster !.
De nieuwe wereld van de reclame gaat wat subtieler te werk, maar is veel gevaarlijker. Kon je vroeger de TV uitzetten of de krant in de prullenbak gooien, nu zitten de reclamejongens steevast op je schouder bij elke beweging die je op internet maakt, ze achtervolgen je op Facebook en Instagram, ze weten wat je besteld, ze weten wat je smaak is, kortom ze weten meer over jou dan je zelf weet. En dan verbazen we ons als onschuldige consumenten er over dat we toch steeds passende reclameboodschappen krijgen of dat er ineens een bijzonder aardige meneer of mevrouw aan de telefoon is die je wil helpen. Zoals laatst de energieadviseur die me belde dat ik geweldig op de energiekosten kon besparen en voor mij maar vast per telefoon een contractje wilde invullen: pas op, want je bent zo de klos !
Ook met de goede oude krant gaat het de verkeerde kant op. Nu moet ik eerlijk zeggen dat er na het opzeggen van de Tubantia wel een gat viel en het aanbod van een gratis tablet me toch weer heeft overgehaald. Maar ja, de krant is de krant niet meer. Ze gooien het over de ‘entertainment – boeg’ en er staan meer en meer dingen in die niks met nieuws hebben te maken. Nieuws via de digitale weg heeft de krant ingehaald. Het wordt ook minder plezierig lezen, s’ morgens bij het ontbijtje, meestal zie je het nieuws dat je al via TV en radio en telefoon hebt gehoord en altijd dezelfde advertenties en als hoogtepunt 4 pagina’s met dooien die je niet kent.
De winkelstraten raken leeg omdat we alles per post bestellen, de krant gaat ter ziele omdat we alles digitaal willen zien, bij evenementen kijkt het publiek meer op de telefoon dan naar het podium, van een heleboel mensen horen we allerlei kletspraat en winden ons op over niets : je zou je moeten afvragen of we wel op de goede weg zijn…. Kijk, en daar zou ik wat meer reclame voor willen maken !
Rob Meijer 2018
