Vol enthousiasme begroeten de vogelaars in de vroege voorjaarsmaanden de komst van de weidevogels. Steeds weer is er de hoop dat het een goed weidekogelseizoen mag worden. In de laatste jaren is er echter iedere keer opnieuw de teleurstelling om te moeten constateren dat er nauwelijks jonge weidevogels vliegvlug zijn geworden. Dat geldt voor grote delen in Nederland en ook voor dat prachtige stukje natuur met de mooie naam Ottershagen. “Het weidevogelseizoen is dit jaar opnieuw dramatisch verlopen,” laten teleurgestelde vogelaars weten,
“ We hebben jonge grutto’s, tureluurs en kieviten gezien, maar in Ottershagen zijn maar een paar kieviten vliegvlug geworden.” De belangrijkste oorzaak voor het niet groot worden van het jonge grut zijn toch de roofdieren. Vossen, marterachtigen en kraaien lijken de grootste boosdoeners. Daarnaast is er nog een heel groot verschil met de betere jaren. Onder meer de grutto’s, kieviten, tureluurs kunnen zich niet meer effectief verdedigen, omdat er simpelweg te weinig weidevogels zijn. “Opvallend is ook dat er geen jonge meerkoeten te zien waren. Ook zij hebben te kampen met predatie. De weidevogels lijken niet voldoende in staat om hun kroost te verdedigen,” bevestigen de vogelaars van de Vogelwerkgroep Heemkunde Ootmarsum het landelijke beeld.
Een ander groot probleem is ook dat de jongen te weinig voedsel vinden en ondervoed raken. Dat heeft ook meerder redenen. Het gras wordt te vroeg gemaaid of heeft te weinig voedingswaarde en daarnaast vinden de jonge weidevogels te weinig insecten. Onderzoekers, waaronder de heer Hooijmeijer, weidevogelonderzoeker aan de Rijks Universiteit Groningen laat weten dat naar schatting broeden er nu nog maar zo’n dertigduizend paar grutto’s in Nederland. In de jaren tachtig waren dat nog honderdduizend paar. Ottershagen is in principe een uitstekend weidvogelgebied, maar daarin schuilt ook een groot gevaar, want het is voor predatoren ‘tafeltje-dek-je’.
Al heel vroeg verzamelden de grutto’s zich al weer. Op verschillende plekken zagen de vogelaars veel grutto’s. Het lijkt mooi, zo’n grote groep, maar het zijn juist tekenen dat de grutto’s voor niets uit Afrika zijn gekomen en zonder kroost veel te vroeg de terugreis ondernemen. Volgend jaar worden ze vol nieuwe hoop weer opgewacht door de vogelaars. De grote wens van de vogelliefhebbers is dan dat, na vele jaren vol teleurstelling, de weidevogels in staat zijn om hun jongen groot te brengen. Een nieuwe lente……………
Foto’s Robert Westerhof
