‘We’ll meet again’   

Herman Koops nam afscheid van het Twents Kamerkoor Mardi le Vingt. Na 30 jaar gaf hij het dirigeerstokje over aan Ivo Boytchev. “In hem prijzen we ons gelukkig dat we een waardig opvolger hebben gevonden. Dus kijken we vol vertrouwen uit naar de toekomst,” vertelt voorzitter Pieter de Groot. “Op deze middag nemen we echter afscheid van Herman, die vanaf onze oprichting een drijvende kracht is geweest. Hij heeft heel veel betekend voor dit kamerkoor en met hem hebben we vele verrassende muzikale reizen ervaren. Niet alleen reizen naar andere landen, maar ook in onze muzikale ontwikkeling. Herman is een bevlogen dirigent, die de lat steeds hoger legde en dat zorgde voor meerdere muzikale hoogtepunten. Onder zijn leiding introduceerden we de werken van Carl Jenkins in Europa. We genoten van fantastische muzikale reizen naar Frankrijk, Italië en Duitsland. Het Ecce Homo van Geert Christenhusz bleek een absoluut hoogtepunt, maar op een geheel ander niveau waren dat ook de Christmas Carols bij Droste. Nu is het echter zover. Als koor verder zonder Herman. We willen hem danken voor deze prachtige dertig jaren dankzij zijn muzikaal leiderschap en vooral zijn passie,” geeft Pieter de Groot de waardering weer voor hun scheidende dirigent.

Twee belangrijke mensen in het leven van Herman Koops zijn de muzikale duizendpoten Chris Fictoor en de Oldenzaler Geert Christenhusz.  Henk Verhoef speelde als intro van dit concert drie werken van deze Chris Fictoor en na de inleiding van spreekstalmeester Alphons Weierink volgde het vierde deel ‘Choral’. Mooi voelde het dat Chris Fictoor aandachtig toehoorder was van zijn eigen werken en hoe Herman deze interpreteerde. Het deed hem zichtbaar goed hoe Henk Verhoef zijn werken op orgel vertolkte en het koor in deel 4 ook zijn inbreng had. De omhelzing tussen Chris en Herman vertelde meer dan alle gesproken woorden. De volgende verrassing liet de goede band tussen een Siepel en een Boeskool voelen. Een geheel onwetende Geert Christenhusz werd verrast met het vertolken van Mardi le Vingt met zijn compositie ’Water’. Een eigentijds muziekstuk en dat past ook bij Herman Koops, die nieuwe werken nooit uit de weg zal gaan.

Daar bleef het natuurlijk niet bij want het concert reeg zich aaneen van hoogtepunt naar hoogtepunt. Franc Polman op viool en Herman Koops op piano speelden een prachtig klassiek werk. De violist liep daarna snel naar boven om samen met zijn partner Henk Verhoef een prachtig Sanctus te vertolken. Twee rasmusici, die samen het allerbeste in hen naar boven weten te halen. Het concert bleef boeien met klassieke nummers van Händel, Haydn en Fauré. Jenkins kwam voorbij en de nummers werden gelardeerd met solozang van Karin Hertsenberg of met eigen koorleden, waaronder Astrid Koopman en Jef Horsthuis. Twee stemmen, die niet onderdoen voor professionals. Het paste allemaal in het programma, het klonk geweldig en Herman haalde nog maar eens alles uit zichzelf als dirigent. Dat deed het koor ook dat trouwens voortreffelijk werd begeleid door pianisten Edith Velthuis.

Naarmate het einde van het concert dichterbij kwam, nam de intensiteit toe. Wat was het genieten van onze Twentse nachtegaal Karin Hertsenberg, die op een hele gevoelige wijze het Avé Maria van Schubert zong.

De finale bracht het publiek prachtige nummers. Laudate Dominum met opnieuw een hoofdrol voor de nachtegaal uit Twente, het Nella Fantasia en daarna Gabrielles Sàng door Karin Holthinrichs. Deze bijdrage zette de toeschouwers op het puntje van de stoel. Het laatste lied van het koor, Psalm 42 van Mendelssohn is het lievelingslied van Herman Koops. Met deze bijdrage maakte hij zijn laatste handbewegingen en nam met een ‘looping’ afscheid van zijn koor. Heel bijzonder is het dat zijn éénnalaatste lied het bekende ‘We’ll meet again’ is. Herman Koops neemt afscheid van Mardi le Vingt, maar hij zal altijd verbonden blijven met de muziek. Het dameskoor Stem en Klank is zijn volgende project en ook het kinder – en tienerkoor blijft hij begeleiden. Na dertig jaar mag hij terecht stoppen met Mardi le Vingt, maar deze musicus zal nooit stil zitten, want muziek is zijn passie.