Wouw wat werden er hoge snelheden bereikt door de postduiven het afgelopen weekend. En met winnaars, die de afgelopen weken al steeds in de buurt waren, maar nu toch beide op de eerste plek eindigden. Dus een prima Pinksterweekend voor Jim van Ingen, de vliegende reporter van de Othmarvliegers, en good old Bennie Senger. De voorbereiding op de wedstrijden, maar ook hoe het allemaal gegaan is staan we prachtige beschreven in het onderstaande verslag. Met uitdrukkingen ‘Als duivencoach ben je een optimist tot in de kist’ en ‘Voeren is goud’ en ‘Teveel voeren is vergif’ valt er weer heel veel te leren. Veel leesplezier.
Othmarduiven vliegen bijna 140km/u!
Wat is duivensport soms toch een fascinerende sport. Je hebt te maken met zoveel verschillende soorten emoties, keuzes en omstandigheden die je als coach zelf niet in de hand hebt dat men weet “als duivencoach ben je een optimist tot in de kist”. Zaken die we zelf wél in de hand hebben maken ons héél zeker of juist onzeker. De weersomstandigheden doen i.c.m. met afstand, losplaats en manier van lossen de overige emotie-bepaling. Het verveelt dan ook nooit om met duiven bezig te zijn. Het is een onderdeel van de sport dat je moet leren te waarderen en moet leren te relativeren. Want uiteindelijk is iedere week, iedere race anders en kun je maar zo de winnaar zijn.
Een intro dat bij het pinksterweekend van 2019 past, maar eigenlijk toepasbaar is op het gehele seizoen tot nu toe. We hadden afgelopen week 2 wedstrijden op het programma staan, te weten; Chateaudun 627km én Entroeungt (breek je tong voorzichtig) 337km. Na de 400km race van vorige week wordt de nieuwe week op zondag, de dag ná de race, herpakt en krijgen de duiven verzorging. Dat zorgt voor herstel van spieren, geest en gevoel. Zo geeft men vaak een bad aan de duiven, krijgen de duiven mineralen over het voer dat licht verteerbaar is, waardoor de duif niet het gevoel heeft na een marathon de MC-Donalds te moeten wegkauwen en zullen ze vaak nog even met hun partner samen door de tuin mogen scharrelen, zodat ze weer even gereset worden. Ze kunnen zich lekker met elkaar bezighouden wat het gevoel op het hok vergroot. Enkele uren later zal de coach de duiven uit elkaar halen. De mannen en vrouwen / doffers en duivinnen worden gescheiden en die rust gaat vaak gepaard met weer wat extra eetmomenten, hoe meer eten hoe sneller herstel.
De week bouwt zich zo iedere dag op met dagelijks trainingen aan huis, en al naar gelang de lengte van de komende wedstrijd krijgt de duif de benodigde voeding. Hierbij wordt niet alleen gekeken naar de lengte van de race in kilometers, maar ook in vliegtijd. Dit laatste kun je bepalen door te kijken naar de weersomstandigheden, en die waren voor zaterdag allesbehalve goed. Een stormachtige ZW-wind 6-7 zou Nederland teisteren met warme dagen ervoor en na volop storingen in de lucht. Er zou een donker wolkendek over de gehele vlieglijn zijn met zo nu en dan een fikse, maar zéér plaatselijke bui. Zondag zag het er wat dat betreft veel beter uit met een ZW-3, zonnetje en mooie temperaturen. Als liefhebber ga je hoe dan ook rekening houden met hoge snelheden, korte vliegtijden en dus niet té veel brandstof in het tankje. Het vullen van dit tankje duurt enkele dagen. Een duif verbruikt dagelijks energie, wil je het tankje vullen zul je dus meer energie moeten voeren dan dat de duif al verbruikt, een precies zaakje. Men zegt ook wel eens “Voeren is goud”. Maar “Teveel voeren is vergif”… Wanneer doe je het goed? Als je wint, en alleen dan weet je zeker dat je het goed gedaan hebt.
De winnaars van dit weekend zijn dan ook geen onbekenden in de TOP-10. Bij elkaar hebben ze dit jaar misschien al wel bijna 35x in de Top-10 gestaan, maar het lukte beide winnaars tot heden nog niet om te winnen. Vorige week werd reeds beschreven: wat in het vat zit verzuurd niet. Eén week later is het dan zover. Bennie Senger en Jim van Ingen winnen beide de races van dit weekend!
Chateaudun 627km:
Zaterdag zag het er niet best uit voor een lossing. De luchtverkeersleiders van de provincie dachten daar anders over. Hun smetteloze prestaties van de afgelopen 4 jaar verdienen ons respect en dus als ze zeggen “we gaan los” heeft men dat te accepteren en moet men vertrouwen op hun kundigheid. Zo kregen de duiven in Chateaudun om 10:00 de vrijheid met een ZW-5. Met zo’n wind werden er snelheden van ver boven de 100km/u verwacht dus gingen we rekenen. Verwacht werd dat je nét voor 15:00 moest draaien (dus 5 vlieguren op 627km). De realiteit liet echter even op zich wachten. Om 15:27.41 kwam bij Van Ingen een jaarling doffer tussen de daken van de buren door geschoten, direct op de landingsklep, ook wel een spoetnik genoemd. Hij zag er frisjes uit en haalde daarmee de winst binnen bij de Othmarvliegers, en ook in de Regio CC4 was het goed voor een 16e plaats!!. Jammer was wel dat Jim de duiven, net als vele anderen, moest opwachten in regen en hele harde wind. Duiven willen dan nog wel eens ‘overschieten’ met een dergelijk weertype en dan is het geen pretje om thuis te geraken. Gelukkig worden op zulke vluchten geen risico’s genomen door de coaches en krijgen ze voldoende brandstof mee, om ook dan, terug te kunnen vliegen in die stormachtige ZW wind. Het was dus lang wachten voor Van Ingen, maar de 1e prijs is er dan toch eindelijk, al is het met een minimaal verschil van 3cm per minuut (x 327 minuten = 9.81 meter) met runner up en diens mentor Frans oude Nijeweme.
De volledige uitslag, mogelijk gemaakt door G. Wassink schilderwerken:
1-6-7-9-10 Jim van Ingen
2-3-5-8 Frans oude Nijeweme
4 Han Damhuis
Entroeungt 337km
Nadat de lange vlucht om 10:00 gelost werd in midden Frankrijk, was het nog 3 uur wachten, tot 13:00 uur, voordat deze zogeheten Vitessevlucht de vrijheid kreeg. Het leek dus duidelijk: de duiven kunnen door elkaar gaan vallen. Want vanaf deze vlucht werden nog véél hogere snelheden verwacht dan de 115km/u die de winnaar van Van Ingen vloog op de lange vlucht. Hier moest je toch zeker denken aan 130km/u en dan moest je duiven hebben rond 15:30. Als Bennie Senger dan nog niets vermoedend een broodje loopt te smeren en om 15:24 maar liefst 2 duiven hoog in de lucht een landing ziet inzetten, dan schrik je. Het is een hartritme test waar menig cardioloog jaloers op zou worden. Resultaat: hij slaat een paar slagen over. Met een duizelingwekkende snelheid van maar liefst 2297 meter per minuut kwamen zijn twee doffers naar beneden als raketten. Omgerekend naar normale mensen taal: 138 km/u! Met twee duiven haalt hij hiermee het goud en zilver naar zich toe. Vooral die eerste geeft ook Senger een goed gevoel. Ook hier is er eindelijk winst na vele top-10 noteringen dus een terechte winnaar, die overigens in de regio tegen 1800 duiven een 15e en 17e plaats verovert.
De volledige uitslag, mogelijk gemaakt door Bolk Transport Almelo
1-2 Bennie Senger
3-4-6-9-10 K. & K. Meijers
5-8 Frans oude Nijeweme
7 Bennie Steggink.
Het was een enerverend weekend met weer volop onverwachte omstandigheden, die uiteindelijk goed uitpakten. We maken ons op voor de volgende race, we gaan naar Nanteuil 470km en de marathon liefhebbers naar de klassieker St. Vincent 1152km!. Succes met de voorbereiding en een fijne week gewenst!
Jim van Ingen
