Het komend weekend viert de Dakkapel op grootse wijze haar zilveren jubileum. Het feest is voor geheel Ootmarsum en omstreken, bevriende kapellen en de trouwe supportersschare, die de 25-jarige kapel al jarenlang volgt. De Dakkapel verschijnt dit weekend voor het eerst in een nieuwe outfit. En natuurlijk stellen we de huidige leden van de jubilaris aan u voor.
Rob Baars muzikaal leider
Rob Baars speelt trombone en is mede oprichter van De Dakkapel. Rob is al sinds jaar en dag muzikaal leider (soms met lange ij) van de kapel. Hij schrijft, deels samen met broertje Tim, alle nummers op maat uit voor de kapel. Als iemand van ons een mooi en geschikt nummer hoort, sturen we het nummer naar Rob en hij komt dan meestal een aantal weken later met alle uitgewerkte partituren. Mede door Rob heeft de Dakkapel een geheel eigen “sound” die zich dan ook onderscheidt van de rest.
Rob bepaalt ook de te spelen nummers tijdens optredens. Helaas, op één keer na. We zitten een weekend in het Sauerland en de vrijdagavond was beregezellig. ’s Nachts nog even nazitten bij ons huisje en na een heel aantal biertjes ging de harde kern rond half 7 slapen. De andere ochtend moesten we om 10.30 uur weer paraat staan. Iedereen klaar, maar we misten er één. Rob was opnieuw in slaap gevallen in het busje en adviseerde ons nadrukkelijk om vooral het eerste setje zonder hem te spelen. Gelukkig was hij na een uurtje weer topfit en kon de kapel helemaal compleet het optreden vervolgen.
Toine van der Heiden de regelaar van de kapel
Toine van der Heiden speelt trombone en is ook vanaf het begin lid van de Dakkapel. Het 1e jaar als Poortbloazers speelde Toine op de grote trom. Het was niet eens een grote trom, maar een groot uitgevallen pauk die hij schuin voor zich hield. Na dit eerste jaar ging het hard voor Toine en leerde hij trombone spelen. Naast De Dakkapel speelt Toine ook al jarenlang voor de Jigger Bigger Band uit Enschede.
Toine is een echte regelaar binnen de Dakkapel. Als we weer eens een raar idee hebben is Toine altijd de persoon om dit te realiseren. Zo heeft hij al eens samen met Poef een carnavalswagen gebouwd voor de grote Ootmarsumse optocht waar alleen de kapel aan mee deed tijdens de zondag van het carnaval. Afgelopen jaar heeft de Dakkapel op de zondagavond van het carnaval de bok verbrand op de markt. Toine bouwt een bok, regelt vuurwerk en het was een spectaculaire show. Toine is een beetje de “Rob van eigen huis en tuin” binnen de Dakkapel.
Bart Groothuis de secretaris met een vaste agenda
Bart Groothuis speelt trombone en is naast muzikant ook secretaris van de kapel. Hij begon bij de kapel op bariton bas, maar is na enkele jaren overgestapt naar onze trombone sectie. Hij is de derde trombonist bij De Dakkapel. Als secretaris binnen het bestuur maakt hij op zeer deskundige wijze de notulen tijdens onze jaarvergadering. Vaak kunnen we dezelfde notulen gebruiken van de vergadering daarvoor en ook de agenda is al zeker 15 jaar hetzelfde. Als iemand van de kapel iets te melden heeft, of iets wil bespreken is het verplicht om dit via Bart te laten lopen. Bart heeft één angst ervaring opgedaan (zou je van hem niet denken). Dat gebeurde tijdens een optreden van de kapel in Duitsland. Dit was in de beginjaren dat Bart bij de kapel was. In de Balver Höhle komt er een zeer gespierde dame naar hem toe en die dwingt hem om met haar te dansen. Na een kwartier smeekt Bart enkele leden om hem los te maken van deze jongedame, want die had hem zo stevig vast dat hij geen kant op kon. Haar bijnaam was vanaf dat moment dan ook Schwarzenegger.
Conrad Groothuis het gezelligheidsdier
Conrad Groothuis speelt sinds 2 jaar officieel trombone bij De Dakkapel. Daarvoor had hij al vele malen meegespeeld als invaller. Op een gegeven moment heeft hij de knoop doorgehakt en is hij 100% lid van onze kapel geworden. Conrad had zijn sporen al verdiend in de kapellenwereld, want hij heeft jarenlang bij de toenmalige Ramp’n Bloazers uit Ootmarsum gespeeld. Hij is zelfs al eens Nederlands kampioen geworden met deze topkapel uit die tijd.
Bij Conrad is gezelligheid altijd het belangrijkste en houdt hij van een goed (en zeer uitgebreid) gesprek. Zo heeft hij laatst een fantastisch mooi buitenverblijf aan zijn huis gebouwd en dit moest uiteraard ingewijd worden. In plaats van repeteren is de hele kapel uitgenodigd bij hem in zijn nieuwe “hemel op aarde”. Lekker koud Duits biertje, heerlijke Duitse worsten van de BBQ, wat wil een mens nog meer. Door deze spontane actie kwamen de meeste leden eigenlijk te laat thuis en hadden ze de andere morgen een soort spijker in de kop.
Jeroen Meijerink een muzikant met talent
Jeroen Meijerink is al jarenlang één van de trombonisten binnen de Dakkapel. Destijds wou de Dakkapel uitbreiden en hadden we een trombonist nodig. Jeroen was de enige echte die we gewoonweg moesten vragen omwille van zijn talent. Jeroen was echter nog behoorlijk jong en de ‘oudere’ garde was onderhand een aantal jaren ouder (en die dronken ook wel eens een pilsje), dus heeft Rob Baars een aantal intake gesprekken gevoerd met de ouders van Jeroen. Gelukkig zagen de ouders van Jeroen dat hij bij de kapel nog beter zijn muzikale kwaliteiten kon uiten, dus was het allemaal in orde. Jeroen was soms de grote gangmaker tijdens het carnaval of andere optredens. Vooral na het eten als de Othmarsheimer op tafel kwam ging hij helemaal los. Hij deed dan zijn mooie zomerhoedje op en was vanaf dat moment Ed Neuteboom uit de film Flodder. Als dit gebeurde werd het met zekerheid laat die nacht. Helaas gaat Jeroen onze kapel na het jubileum verlaten. Hij woont nu in Oldenzaal en werkt aan een mooie carrière, die enorm veel tijd vergt. Wij hopen uiteraard dat hij over een paar jaar de stoute schoenen weer aantrekt en zich opnieuw aanmeldt, want het is een Dakkapeller in hart en nieren! En die kunnen we eigenlijk niet missen.
Wim Vernooij ‘der Bumperkleber’ chauffeur
Wim Vernooij is al bijna 20 jaar onze trouwe bekkenist uit Volthe. Hij is destijds samen met Peter Diepenmaat bij de Dakkapel gekomen. Wim speelde al jaren bij de Rossumse drumband, dus de basis was er. Nu woont Wim in Mander met zijn vriendin Jette en is hij de zwager van onze grootste fan Sara Wienk.
Wim is ook al vaak chauffeur geweest bij de Dakkapel. Helaas niet altijd zonder schade. Zo heeft hij eens een boompje geramd na het opnemen van onze CD in Losser. Op weg naar een optreden in Essen is hij een keer met de auto van zijn vader ingereden op een busje. De Dakkapel regelde ’s morgens om 10 uur het verkeer op één van de drukste kruispunten in het Ruhrgebied. Iets later zagen alle leden de auto op een grote takelwagen en moesten wij de weg met 15 man in een busje vervolgen. Heel toevallig moesten we optreden bij een bumper fabrikant, dus daar hebben we er dan ook direct maar één van meegenomen. Deze bumper heeft zeker 2 jaar bij Café Ossenvoort gelegen en kwam bij elk bezoek weer op tafel. Wim zijn bijnaam was dan ook een aantal weken “Wimpie der Bumperkleber”.
Ivo Weierink een meer dan betrokken voorzitter
Vanaf het 3e jaar is Ivo Weierink lid van de Dakkapel en speelde hij in zijn eerste jaar de bekkens. Daarna kwam de plek vrij op de grote trom en sindsdien heeft hij deze (gelukkig) net meer afgestaan. Ivo is één van de meest betrokken personen binnen de kapel, want naast spelend lid is hij ook voorzitter van deze club. Hij regelt de optredens, heeft het contact met de Othmarridders, regelt bezetting per optreden, waar nodig chartert hij invallers en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Een aantal jaren geleden was er nog geen Whatsapp en was Ivo de persoon om iedereen te bellen of ze aanwezig konden zijn bij een optreden. Hij belde de organisatie, die ons boekte, regelde de eventuele invallers en moest bij elk ander bericht de hele kapel bellen. Op een gegeven moment gaf hij aan dat er een mobiele telefoon voor de kapel moest komen, want zijn telefoonrekeningen waren honderden euro’s per maand en daarvan was pakweg 80% in feite voor rekening van de kapel. Uiteraard hebben we via onze Vodafone Tim een mobiel geregeld en hier heeft hij jarenlang gebruik van gemaakt. Al met al is Ivo voor ons een zeer gewaardeerd lid met een gigantische inzet voor De Dakkapel. Dit hebben we hem dan ook laten merken op zijn avondbruiloft, want hier hebben we al met al bijna een uur de tent letterlijk plat gespeeld!
Jarno Brügging de bottelier met versleten schoenen na het carnaval
Jarno Brügging is ook bekkenist bij de kapel. Na zijn jarenlange carrière bij Hofkapel de Siepels is Jarno als reserve bekkenist begonnen bij onze kapel. Nadat de Siepels stopten kreeg Jarno uiteraard meer tijd en wilde hij graag volledig lid van de kapel worden. Nadat we enkele jaren Wim Vernooij en Jarno om en om hebben laten spelen, hebben we de stap gezet en spelen we nu, waar nodig, met 2 bekkenisten. Dit pakt overigens zeer goed uit en Wim en Jarno zijn perfect op elkaar ingespeeld. ‘Zegt het ene bekken tegen het andere’ Eigenlijk ‘Niks te bekken’
Jarno heeft de belangrijkste functie binnen De Dakkapel: Bottelier! Hij ontvangt altijd geld of munten tijdens optredens en direct na elk setje voorziet Jarno de hele kapel van een versnapering. Tijdens carnaval loopt Jarno een week lang heel veel kilometers en verslijt gewoon in die periode één paar schoenen. Hij heeft dan ook nog steeds een paar schoenen tegoed van onze kapel (Die komen ook echt nog een keer).
Toen Jarno als 2e bekkenist werd toegevoegd bij onze kapel, moesten er een paar bekkens bijkomen. Op internet gekeken en Jarno had een mooi paar bekkens gevonden en deze gekocht. Diezelfde week hadden we een optreden en Jarno kwam aanlopen met zijn nieuwe bekkens. Hij gaf al direct aan dat het niet helemaal de bekkens waren, die hij had verwacht. Jarno komt binnen met een koord om zijn nek en daaraan 2 heeeeele kleine bekkens van nog geen 20 cm doorsnee. De hele kapel heeft zeker een half uur plat gelegen van het lachen bij het Stadscafé. Eén ding is wel jammer, we hebben Jarno nooit met deze bekkens zien optreden!
Gert-Jan Mulstege de man van het ritme en de penningen
Gert-Jan Mulstege speelt snaredrum bij de Dakkapel en is ook één van de oprichters van De Dakkapel. Naast muzikant is hij penningmeester van dit illustere gezelschap. Gert-Jan heeft altijd haat liefde verhoudingen gehad met zijn instrument. De Dakkapel is jarenlang de hofkapel van de net opgerichte Siepeljonkers geweest en dit waren voor de Dakkapel toch wel de wildste carnavalsjaren. De snaredrum werd ’s nachts weleens gebruikt als springplank en ook was de trom wel eens zoek tijdens de carnavalsdagen. Gert-Jan moest dan ’s morgens alle cafés langs om zijn trommel te zoeken. Tijdens een terugreis op carnavalszondag uit Vasse is er een ongelukje gebeurd met de snaredrum en ineens zat er een groot gat in de trommel en waren de snaren volledig vernield (niemand weet hoe dit kon….). Gert-Jan had wel een nieuwe trommel nodig, dus op de maandagmorgen samen met Bart Groothuis en Rob Baars naar de drumspeciaalzaak in Hengelo. De oude trom kon niet meer gerepareerd worden en die werd dan ook maar letterlijk de deur uitgegooid en belandde op straat. Nadat er een nieuwe (tweedehands) trom werd gekocht was iedereen weer blij en stapten we vrolijk in de auto. Bij het wegrijden uit het parkeervak hoorden deze Dakkapellers ineens een enorm raar geluid en zaten ze ineens in een hobbelende auto. Lag toevallig de trommel achter de auto en is Gert-Jan er keihard overheen gereden. Ook is het al voorgekomen dat we in Duitsland een optreden op de zaterdag en zondag hadden op verschillend plekken. ‘s Zaterdags in Hamm op een havenfeest. De overnachting was in Düsseldorf en de andere morgen was er een optreden in een groot casino in Dortmund. Eenmaal bij het casino aangekomen pakt iedereen zijn instrument. Gert-Jan vond zijn trom niet en dacht dat er een geintje was gemaakt. Helaas was het waarheid en bleek de trommel verdwenen. De kapel speelde haar 1e setje zonder snaredrum en Gert-Jan terug naar Hamm (1,5 uur rijden). Daar aangekomen was het hele plein leeg en was er geen trommel te bekennen. Met de staart tussen de benen terug naar Dortmund en daar aangekomen een trommel van een Duitse drummer geleend. Nadat we de organisatie in Hamm hadden gebeld kregen we het goede nieuws dat de trommel was gevonden onder een bierwagen. Twee dagen later is de trommel per UPS op het werk van Gert-Jan terugbezorgd.
Luuk Meijerink de bikkel van de Dakkapel en Moatwerk
Tot één jaar geleden ons jongste lid op trompet. Luuk is erg jong bij onze kapel gekomen (net als zijn broertje), maar heeft zich vrij gemakkelijk aangepast bij “het grote geweld”. Zijn eerste jaar carnaval kostte hem veel energie en op de dinsdag, net voor het bok verbranden, is Luuk naar voorzitter Ivo gegaan met de volgende melding: “Ivo, ik zie een soort van sterretjes, mag ik naar huis?” Uiteraard was dit geen probleem en kon Luuk mooi op tijd naar bed.
Luuk is niet alleen lid van de Dakkapel, maar speelt ook eerste trompet bij onze bevriende kapel Moatwerk uit Ootmarsum. Gelukkig regelen we altijd in goed overleg hoe we de bezetting verdelen. Luuk is een echte bikkel, want regelt het meestal zo dat hij de hele carnaval alles met beide kapellen meespeelt. Wel heeft Luuk een keer een missertje gehad. De Dakkapel heeft haar jaarlijkse optreden in Balve, maar Luuk was in Frankrijk op vakantie. Wij hadden hem eigenlijk nodig en Luuk wilde er wel heel graag bij zijn. Vliegen kost niet zoveel meer, dus een ticket geboekt van Frankrijk naar Düsseldorf en daar zouden wij hem afhalen. Krijgen we op het laatste moment het bericht dat de vlucht is gemist. Direct een andere vlucht geboekt en uren later hebben we hem alsnog opgehaald van het vliegveld. Het was toen echter nog maar voor 2 setjes spelen. Wel heeft hij die ene avond volop kunnen feestvieren, dus al met al toch geslaagd.
Regan Hulsink een diehard met gevoel voor muziek
Regan Hulsink is ook één van de diehards van het eerste begin. Hij was samen met Bart van Benthem de trompetsectie in de eerste jaren van de Dakkapel. Bart was de powerblazer en Regan de meer subtiele muzikant. Samen een perfect duo voor de Dakkapel.
Op een dag is er paniek. Regan heeft een ongelukje gehad en er zit een stuk tand in zijn lip. Dit is normaliter voor een trompettist funest en dat kost iemand zijn carrière. Regan is een harde en heeft jarenlang doorgespeeld met het stukje tand in zijn lip en er nooit over gezeurd of geklaagd. Een ander voordeel van deze topmuzikant is dat hij steeds beter begint te spelen naar gelang het later wordt. De meeste muzikanten worden minder na een heel aantal setjes en biertjes, maar Regan wordt juist beter en trekt de kar op momenten dat de andere muzikanten langzaamaan minder worden. Op die momenten is Regan ook in staat om de mooiste klanken uit zijn instrument te halen. Zo heeft hij geregeld ‘The Rose’ gespeeld voor een uitzinnig publiek. Over de Roos gesproken, Regan was de huismuzikant van Gerrit en Minie van de Nieuwe Roos. Toen hij nog thuis woonde ging hij na een wilde carnavals avond door het tunneltje bij de Scheepersschool naar huis. Vlak voor het tunneltje zette hij zich tegen het hek van de school en begon midden in de nacht in zijn eentje de mooiste liederen te spelen. Tot groot genoegen van Gerrit en Minie, die dan meestal aan het schoonmaken waren. Een aantal keren duurde het ‘optreden’ zo lang dat Minie naar buiten ging en riep: “Jong, goa mooi noar hoes sloap’n.” Meestal luisterde Regan en ging hij keurig naar zijn bedje.
Jan ter Haar het ‘Mösske’ van de Dakkapel, het jongste lid
Jan ter Haar is het jongste lid binnen de Dakkapel. Hij was al een aantal jaren bij Moatwerk en speelt sinds dit jaar bij de Dakkapel mee. Jan is een echte Reutumse Pin en speelt daar ook zijn partijen binnen de harmonie. Kort voor aanvang van het 2014 carnaval is Jan bij de Dakkapel begonnen met repeteren. Oef wat gaat dat allemaal snel met die nummers en hoe moet hij die toch allemaal zo vlot leren? Bij de Dakkapel is het verboden om tijdens optredens van papier te spelen, dus Jan moet de nummers toch echt wel uit zijn hoofd kennen. Tijdens repetities hebben we vooral geoefend op de meest voorkomende nummers en die kende hij dan ook al redelijk snel. Bij zijn eerste optreden met de Dakkapel speelden we het eerste setje een aantal van deze nummers, maar bij de tweede set kwamen er allemaal oude nummers tevoorschijn waar zelfs de “oude” leden na moesten denken. Jan heeft goede ogen en keek deze hele set naar zijn collega naast zich, zodat hij kon zien welk ventiel er ingedrukt moest worden. De Dakkapel is erg blij met dit jongste lid en hoopt nog jaren plezier te hebben van hun Mösske.
Koen Baars logistiek trompettist
Koen Baars is eerste trompettist bij De Dakkapel. Hij kwam als laatste van de 3 Baars broertjes bij de Dakkapel op zeer jonge leeftijd. Koen heeft jaren bij de harmonie gespeeld en ook enkele jaren bij een militaire kapel. Dit heeft Koen ook gevormd tot een zeer goede trompettist, die de erg hoge noten niet uit de weg gaat. Koen is ook onze contactpersoon voor het vervoer tijdens optredens. Optredens dicht in de buurt is geen probleem, want dan worden er taxi busjes besteld, maar als de kapel verder weg moet, huren we zelf een busje en moet er van de kapel iemand op het busje rijden en een tweede persoon in een auto. Dit geeft nog wel eens gedonder. Busjes die vol liggen met bierflesjes, dopjes, lege chips zakken enzovoorts. Koen kan dan vaak ’s nachts het busje nog schoonmaken alvorens deze weer in te leveren. In de beginjaren was er nog geen echt rijschema en kwam het wel eens voor dat we ons verzamelden bij het Stadscafé, er een heel aantal jongens al een biertje voor zich hadden staan met de opmerking “Wij mogen niet meer rijden”. Dit heeft er wel eens voor gezorgd dat we geen vervoer hadden en alsnog een busje moesten huren om bij het optreden te komen. Koen is een trouw lid met hart voor de Kapel en met oog voor de toekomst, want hij is nu zijn 3-jarige zoontje Daan al trompet aan het leren. Bij optredens in de buurt is Daan vaak aanwezig en staat hij strak naast Koen met een mondstuk in de hand al mee te spelen.
Jan-Roelof Schepers de protestant in een kapel
De meeste mensen kennen hem als Poef. Hij is de oudste binnen de kapel maar als één van de laatsten erbij gekomen. Poef heeft jarenlang de kar getrokken bij Hofkapel de Siepels. Poef heeft ons 25 jaar geleden zelfs samen met Henk Veldboer geholpen met de eerste nummers, die wij gingen spelen als Poortbloazers. Wij zijn hem hier nu nog steeds dankbaar voor. Nadat de Siepels werden opgeheven heeft Poef een tijdje niet in een kapel gespeeld. Hij vroeg ons of hij mocht mee repeteren en uiteraard was dit voor ons geen probleem. Na een hele periode van repeteren en vaak invallen bij optredens hebben we besloten dat Poef zeker een volwaardig lid binnen de Dakkapel mocht (moest) worden. Een grappig detail is dat Poef protestant is en de rest van de Dakkapel katholiek. Hier is veel over gelachen en gezeurd, totdat we in 2013 Poef officieel hebben gedoopt. Tijdens een weekendoptreden hebben we een complete mis opgedragen. Misboekjes waren er gemaakt, Jarno was misdienaar, Gert-Jan koster en Tim was onze pastoor. Toine had een fantastisch doopvont gemaakt, dus alles was compleet. Na een mis die wij ons hele leven niet zullen vergeten, is Poef gedoopt en kregen we nadien van Poef allemaal een presentje.
Hans Damink een trompettist net over de grens met een Dakkapel hart
Hans Damink is ook jong begonnen als trompettist bij de Dakkapel en nog steeds een zeer trouw lid. Hij woont nu in Halle (Duitsland) , maar er is geen optreden of repetitie dat hij mist. Alleen de laatste weken moet hij eerder bij de repetitie weg, omdat ‘meneer’ dansles heeft met zijn aanstaande vrouw Carola. Uiteraard is de Dakkapel volgende maand aanwezig op de Deutsche Heiratsparty bij Koningshoek net over de grens.
Grappig detail is dat Hans ongeveer 8 jaar geleden heeft aangegeven te willen stoppen met de Dakkapel. Studeren, wonen in Deventer, enz. Wij als kapel vonden dit erg jammer, maar Hans stopte toch. Het eerste optreden zonder Hans hebben we ons verzameld bij het Stadscafé en heeft Ivo Weierink Hans gebeld. “Waar blijf je? We hebben een optreden.” Hans antwoordde dat hij er af was, maar Ivo zei dat hij er helemaal niet af kon. Hij had immers ons pak en zijn trompet nog. “Oké”, zei Hans, “Ik kom er wel aan.” Dit hebben we zo eigenlijk bij elk optreden gedaan en telkens kwam Hans keurig naar de optredens en speelde mee. Dus eigenlijk is Hans er helemaal niet af geweest, want hij heeft geen optreden gemist. Dat toont wel aan dat hij een echte diehard is binnen de Dakkapel.
Ruben oude Avenhuis met een APK trompet
Deze APK keuringsmeester uit Geesteren is een virtuoos op de trompet. Hij speelt al jarenlang bugel en trompet in Geesteren. Zijn familie is helemaal fanaat van Egerländer muziek, dus is het niet vreemd dat ook Ruben in dit genre actief is geworden. Hij is al een aantal jaren de solo trompettist bij de Grenslandkapel uit Overdinkel. Dit toporkest op Egerländer gebied speelt op grote feesten in binnen- en buitenland. Ruben heeft een speciale tongslag techniek aangeleerd en kan met deze techniek iedereen verbazen. Hij blaast de tonen zo gigantisch snel achter elkaar, dat je het bijna niet volgen kunt. Toen hij bij de Dakkapel kwam kon hij met alle gemak meespelen, maar tijdens het eerste grote optreden met 4 à 5 te spelen setjes werd het even lastiger. Ruben is gewend snel te blazen, hoog te blazen, enz., maar bij de Grenslandkapel zitten er ook vele maten rust in de partijen. Bij de Dakkapel moet je bij een setje van circa 25 minuten vol aan de bak en constant hard doorblazen. Dit was toch even wennen. Gelukkig heeft hij enorm veel geoefend in de garage (Nienke wilde het thuis niet meer hebben) en is zijn uithoudingsvermogen nu gigantisch. Tijdens ons jubileumweekend zal Ruben met de Grenslandkapel meespelen en zeker ook één van zijn kunstjes in een solostuk spelen. Dit is echt een aanrader om dat mee te maken en te horen!
Tim Baars een kapelmeester in muziek
Onze Tuba-Tim is de bassist binnen de Dakkapel. Tim is een uiterst muzikaal lid, die eigenlijk alle partijen zo meespeelt en dit op gevoel kan redden. Naast de Dakkapel is Tim ook dirigent bij de fanfare in Vasse, dirigent van de Hoarnhofbloazers en heeft Tim als kapelmeester bij een militaire kapel gespeeld. Tim is destijds als 12-jarig jongetje bij de Dakkapel gekomen en dit is inmiddels al 24 jaar geleden. Een grote bas was toen nog niet mogelijk, dus de eerste jaren is er op een bariton gespeeld.
Tijdens één van de optredens in Duitsland bleven we eens slapen in een vakantiehuisje. Gert-Jan Mulstege sliep bij Tim op de kamer en ’s nachts werd het laat. Tim ging naar bed en Gert-Jan ging 5 minuten later. Gert-Jan zag dat Tim de ogen nog open had en heeft een kwartier tegen hem aan zitten lullen. Komt zijn broertje Koen de kamer binnen en zegt: “Wat doe jij nou? Hij slaapt altijd met de ogen open als hij een paar biertjes op heeft.”
Een jaar of 10 geleden klaagde Tim over zijn bas. Dat ding zou het niet goed meer doen, blaast zwaar, komt geen harde toon meer uit enzovoorts. Wij waren al bang dat we voor duizenden euro’s een nieuwe bas moesten kopen. Tim de bas mee naar huis en haalt hem helemaal uit elkaar. Ineens rammelt er iets en hij schudt een paar keer. Komt er uit een ronde buis een drumstok tevoorschijn. Tim de bas weer in elkaar gezet en helaas nog steeds geen goed geluid. Weer met de hand diep in de kelk van de bas en vervolgens komt er ook nog een oude kapelsok uit. Niemand weet hoe deze items erin zijn gekomen, maar gelukkig zijn toen wel alle problemen opgelost en spelen we nog steeds op dezelfde mooie bas.
Jubileumactiviteiten
De Jubileumactiviteiten zijn rond voor het weekend van 4 en 5 oktober. Het wordt met name een muzikaal festijn en de Dakkapel denkt ook aan het jonge en het oude publiek. Op zaterdagavond treedt de topformatie ‘Local Heroes Band’ op in de grote feesttent. Voor en na het optreden van dit kwaliteitsorkest verzorgt DJ Roy de muzikale omlijsting. Op zondag is de zilveren Dakkapel te beluisteren met een repertoire dat bestaat uit muzikale hoogtepunten uit hun 25-jarig bestaan. De Dakkapel bijt zondag 5 oktober het spits af en daarna wordt het podium bevolkt door de vermaarde ‘Grenslandkapel’ uit Overdinkel. Deze spelen vanaf 13.00 uur en geven een klinkend concert tot ongeveer 16.00 uur. Daarna is het opnieuw de beurt aan de Dakkapel, waarna bevriende kapellen uit de regio komen spelen. “We zijn ontzettend blij dat twee topformaties naar Ootmarsum komen. Met de ‘Local Heroes Band’ en de ‘Grenslandkapel’ is er kwaliteit naar de Siepelstad gehaald en we hopen dat heel veel mensen samen met ons komen kijken en luisteren en vooral genieten van deze muzikale toppers. De entree is bewust gratis gehouden, omdat we ons zilveren jubileum met zoveel mogelijk mensen en met onze bevriende kapellen willen vieren,” besluiten de leden van de Dakkapel.
Foto’s zijn van Caspar Kouijzer
