Nieuwe gezichten en frisse wind zorgen voor stevige basis Zittingsavonden Othmarridders
Zijn opkomst was heel bijzonder, en dat gold zeker voor zijn hele optreden. Met name op de donderdag – en vrijdagavond maakte Robert ter Horst veel indruk en boeide hij het publiek van begin tot eind. Natuurlijk kende Ootmarsum hem als onderdeel van de Bözzels, een groep ‘kwajongens’, die met prachtige sketches de handen op elkaar kreeg. Buiten het carnaval liet hij in schouwburgen zijn gezicht zien en ook daar toonde hij zijn vakmanschap.
Op de bühne in Ootmarsum gaf hij dit jaar zijn talent de vrije ruimte. In zijn sketch ‘Van de hak op de tak’ `wist hij het publiek te boeien met grappige vondsten, maar vooral met zijn uitstraling. Zijn benadering kende rust, ondanks de hak op de tak. Zelf verontschuldigde hij zich voor het ontbreken van de rode draad, maar die was wel degelijk aanwezig. Om zijn verhaal te onderstrepen maakte hij gebruik van passende foto’s en uit alles bleek dat er goed was nagedacht over de lijn in deze sketch. Robert liet zijn broer Erik opdraven en ook dat had natuurlijk alles te maken met zijn grote idool Herman Finkers, die ook vaak zijn broer inzette tijdens zijn One Man shows. Het werd een prachtig debuut als solist van Robert ter Horst, die de laatste dagen voor zijn sketch telefonisch niet meer te bereiken was om zich zo goed mogelijk voor te bereiden op deze Zittingsavonden van de Othmarridders. Het resultaat was geweldig, en dus genoot het publiek met volle teugen van deze rasartiest.
Een blijvertje is vast en zeker ook het zangduo Hans-Jurgen Oortmann en Marcel Punt. Op het lied Ode aan Maastricht van Bennie Neyman introduceerden zij de zitting anno 2012.
Heel bijzonder waren de filmpjes, die tijdens de zitting werden vertoond. Michel Plettenburg, tevens de zittingspresident, had deze filmpjes gemonteerd en zij zorgden voor vele lachsalvo’s. Met name de Siepel bastards Evelyn Rikkink en Milou Keupink brachten er met hun capriolen de schwung er in en stelden een aantal markante gebeurtenissen in de Siepelstad aan de kaak. De staat van de KOSC velden kon na dit filmpje aan hen worden toegeschreven en ook de brand in de schaatskeet liet weinig twijfel over dat deze beide dames de daders waren. En wat te denken van de cross op het gras van het Kerkplein. Het is natuurlijk allemaal gespeeld, maar met veel overtuiging en op deze wijze werden deze items en in Ootmarsum niet gewaardeerde wantoestanden genadeloos in beeld gebracht. Maar ook het filmpje over de zoveelste droom van Joop Logtenberg zorgde voor herkenning in de zaal. De eigenaar van hotel De Wyllandrie werd prachtig neergezet door Mark Oude Egberink, terwijl Dennis Ikink op authentieke wijze zijn schoonzoon Tom van der Maas op meesterlijke wijze imiteerde. Hun luchtkasteel werd haarfijn door dit filmpje getorpedeerd en vervolgens in de prachtige sketch van Petra Hagedoorn en Jos Oortman nog eens op de hak genomen.
Zij bevonden zich op een berg van 2012 meter hoog met de Wyllanderski als ‘hoogtepunt’. Prachtige woordvondsten, goed acteertalent en een prima aankleding zorgden voor een sketch op letterlijk en figuurlijk hoog niveau. Het debuut van Luuss (Lucia Bruns) kreeg (nog) te weinig respons van de zaal. Zij durfde in ieder geval uit zichzelf te treden en op dat grote podium te staan om het carnaval van binnenuit te belichten.
Alleen al haar moed om dit te doen geeft aan dat ze de klasse heeft om ook volgend jaar met een goed begeleide buut haar kwaliteiten te tonen. In de rol van Teun van de Vondel, de broer van, liet Ernst Busscher opnieuw zijn klasse zien. Alle belangrijke gebeurtenissen in het afgelopen jaar passeerden de revue en met vindingrijke woordspelingen dwong hij het publiek om goed te luisteren, waardoor er geen clou kon worden overgeslagen. Zeker met de BIZ en de stennis binnen de tennisclub raakte hij de gevoelige snaar en wist hij treffend de plaatselijke mening over deze gebeurtenissen in Ootmarsum weer te geven.
Na de pauze mocht traditiegetrouw de winnaar van het Leedkesfestival de bühne beklimmen. Dit keer was het de raad van elf, die in de personen van Michel Oude Kotte en Tim Kienhuis het lied ‘Loat ‘m mer goan’ ten gehore bracht. De Siepeljonkers hadden na hun geweldige sketch van vorig jaar een naam hoog te houden. Dat niveau wisten ze dit jaar net niet te bereiken, maar toch zorgden zij voor een onderhoudende sketch over de Commanderie.
De flash backs naar vroeger zaten goed in elkaar en mondden uiteindelijk uit naar het tijdperk van de nieuwe markies Rik Veldboer, die vol enthousiasme het podium betrad met zijn adjudanten en dat leidde zeker op zaterdagavond met hun eigen ‘thuispubliek’ De Siepeljonkers tot een geweldige uitbarsting. René Veger, alias Markus Mömmelman, gaf de avond een swingende invulling. Hij was het lichtende voorbeeld van de huidige landelijk bekende artiesten, die met een kort optreden van de ene plek naar de andere verkassen. Toch zorgde René Veger voor veel sfeer en zijn sketch was gelardeerd met boeiende moppen, die zorgden voor niet alleen een glimlach, maar ook voor bulderende lachsalvo’s. Hij sloot zijn optreden af met Viva Hollandia.
Tussendoor kregen ook de Hoarnhofbloazers ruim voldoende gelegenheid om hun muzikale kwaliteiten te tonen. Voor het eerst was Bertus Krom niet van de partij, maar dat viel helaas niet iedereen op. Dat neemt natuurlijk niet weg dat de Hoarnhofbloazers opnieuw zorgden voor een puik optreden. De zeven dansmarietjes toonden in twee momenten wat ze in hun mars hebben. Voor en na de pauze gaven ze het publiek aan wat hun mogelijkheden zijn. De afsluiting van deze zeer geslaagde Zittingsavonden was in handen van Roderik Kolfoort en Ignard Eshuis. Als Mehmet en Joezoef runden zij de pizzeria Koning Othmar. In een onvervalst Turks accent, wat ze bijzonder knap wisten vol te houden, zorgen zij voor een wervelende sketch. In een prachtig filmpje, waarbij zelfs ‘de dorpsveldwachter’ Theo Reinerink niet wilde ontbreken, zorgden zij voor een prima sketch.
Het was een prachtige uitsmijter van deze Zittingsavonden van de Othmarridders. Uiteraard kreeg prins Hans 4 met zijn adjudanten de gelegenheid om iedereen te bedanken en het was goed aan de hoogheid te merken hoe hij had genoten van deze zitting, die traditiegetrouw werd afgesloten met hat prachtige Oatmössche. Het plaatselijke volkslied werd vertolkt door de broers Rudi en Theo Bruns, bijgestaan door Tim Baars. Het werd een bekroning van drie avonden amusement in sporthal de Schalm en de reacties waren voor een groot gedeelte positief en deze vormen de basis voor de ‘opgepimpte’ Zittingscommissie om door te gaan op de ingeslagen weg.
