Zonnige strijd eindigt in spannende finish

Op Paaszaterdag vond de tweede vlucht van het nog jonge seizoen plaats. Bij het clubhuis op de Mors werden vrijdag 330 duiven ingekorfd, die de leden van de Othmarvliegers samen bijeen brachten voor deze vlucht vanuit Tilburg. De leden hebben de duiven al goed in vorm en de bekende namen komen weer voorbij. Dit keer was het Frans Oude Nijeweme, die de snelste duif kon klokken. Hij werd echter op de voet gevolgd door Bennie Steggink, die afgelopen donderdag afscheid had genomen van de gemeente en zich nu volledig op deze duivenhobby kan storten. Hieronder het verslag van de vliegende duivenreporter Jim van Ingen, die ons veel leert over hoe de afstanden verrekend worden en hoe de lossingen in zijn werk gaan. Maar hij staat ook stil bij het overlijden van één van de leden van de Othmarvliegers.

Steeds een stukje verder
Met het officiële programma zijn we nu 2 weken onderweg. Dit programma zou je ons wedstrijdschema kunnen noemen, waarop vermeld staat welke week, welke wedstrijd vervlogen wordt. Dit is niet zomaar iets, want hier liggen vele factoren en argumenten aan ten grondslag voor het juiste programma tot stand komt. Zo zit er in het programma een opbouw in kilometers. Iedere week gaan we een stukje verder, totdat we de basisconditie voor langere afstanden op peil hebben. Vanaf dat punt kunnen in het huidige en nieuwe programma de coaches naar hartenlust inkorven op de discipline, die hen aanstaan. Dit jaar is echter een unicum. Héél bestuurlijk Nederland is er deze winter in geslaagd om tot een gezamenlijk uniform Nationaal vliegprogramma te komen, waarbij de afstanden iedere week qua opbouw gelijk zijn. Een vernieuwing wat naast meer eerlijkheid tevens zorgt dat de liefhebbers met méér vluchten kunnen meedoen in hun favoriete discipline. Een win-win situatie.

Wat tevens een win-win (-win) situatie leek te worden was de apotheose van de wedstrijd, die afgelopen weekend werd vervlogen vanuit Tilburg. De vooruitzichten waren al bijna 2 weken bekend dat met Poaske de zon aan een heldere blauwe hemel zou staan, gepaard met prachtige en warme temperaturen. Neem daarbij de voorspelling dat de wind zou waaien vanuit het Oosten en dan weten wij Coaches genoeg. Dit wordt een échte duivenvlucht, en dat is een prettige constatering bij de 2^e wedstrijd van het jaar. Want dat zien we graag, duiven die het dan in zich hebben, laten het op zulke vluchten ook zien. De spanning steeg dus toen onder perfecte omstandigheden zo’n 15.000 duiven werden gelost om 09:45 uur in Tilburg en al na 1 minuut volledig uit het zicht verdwenen waren.

Ik hoor u dan denken, hoe gaat zo’n lossing in zijn werk. Stel u een open vlakte voor waar toevallig een lange straat doorheen loopt. Deze locaties zijn bij onze luchtverkeersleiders (convoyeurs genoemd) bekend en daar wordt het konvooi met vrachtwagens heen gereden. De duiven zijn dan vanaf vrijdagavond in deze geacclimatiseerde vrachtwagens vervoerd en worden op locatie voorzien van water (bij 1-daags ritten) en eventueel voer (bij meerdaagse ritten). De duiven zitten dan met 26 duiven in een mand van 1m2. Deze mand heeft een schuif aan de voorzijde die met de opening precies achter een automatisch te openen deur zit. Wanneer de convoyeurs hebben besloten dat er gelost kan worden, zullen ze alle verzegelingen van deze manden afhalen, de schuiven openzetten en de automatische deur zit ervoor. Vanaf dat moment staan ze op scherp. Saillant detail is dat de duiven precies weten wat er komt. Ze worden rustig totdat de convoyeur aftelt van 5,4,3,2,1 LOS! Bij het aftellen hoor je de duiven ineens haasten om een plek bij de deur. Wanneer de convoyeur het sein LOS geeft, zetten de chauffeurs de hydrauliek gestuurde deuren in werking en gaan in één klap alle duiven los. Wat volgt is een adembenemende massa start van 15.000 duiven die allemaal één kant op gaan, richting hun hok, hun vrouwtje, hun baas. Die drie zaken motiveren de postduif om naar huis te komen, en hoe meer motivatie hoe beter de prestatie.

Wie deze motivatie al een tijdje goed op orde heeft, en eigenlijk ieder jaar goed op orde heeft, is natuurlijk de Algeheel kampioen van 2018, Frans oude Nijeweme. Dit Denekampse lid heeft voor zijn doen dit seizoen een vrij grote ploeg en had maar liefst 42 strijders mee. Daarmee was hij na Van Ingen met 53 raceduiven de grootste liefhebber. Het gaat echter om kwaliteit en niet kwantiteit. Het is namelijk een race dat duif tegen duif vervlogen wordt. Heb je één topduif (denk aan Olympic Nicole van de heren K. & K. Meijers) dan ben je vertrokken en kun je kampioen worden.

Ook deze vlucht is het weer zo dat de afstand naar Denekamp iets meer is als naar Ootmarsum. Zo heeft Oude Nijeweme 163.7 km en heeft Ootmarsum 159.8 km. Een verschil van 3900 meter. Wanneer de duiven dan een snelheid maken van 1213 meter per minuut, wil dat dus zeggen dat Oude Nijeweme 3 minuten en 12 seconden later mag klokken als de Ootmarsumse liefhebbers vanwege zijn langere afstand. Omdat het rekenwerk echter in spannende tijden soms rare sprongen maakt, werd tijdens het uitchecken van de vluchtgegevens de spanning aardig opgevoerd. Oude Nijeweme draaide om 11:59 zijn eerste duif en Bennie Steggink om 11:57. Het leek dus een gelopen race, maar Oude Nijeweme gelooft alleen het papier, en terecht. Steggink stak echter een stokje voor de win-win-win situatie en legt beslag op een uitmuntende 2^e plaats!

Het verloop was goed te noemen, de prijzen van 330 Othmarduiven waren verdeeld in 20 minuten tijd en 12 van de 16 Othmarvliegers staan op het prijzenblad. Deze vlucht werd mogelijk gemaakt door Wasserij  ‘Het Springendal’. 1^e prijs 11:59:56 uur en de 10^e prijs om 12:02:19 uur
1,3,4,7 Frans oude Nijeweme
2 Bennie Steggink
5,8,9,10 K. & K. Meijers
6 Jim van Ingen

Volgende week staat de eerste afdelingslossing (gehele provincie) op het programma vanuit Bierges 249km. Iedereen een fijne week gewenst en succes met de voorbereiding.

Jim van Ingen

In herinnering