De Othmarvliegers staan na de vlucht vanuit Chalons en Champagne weer met beide pootjes op de grond. Een week eerder was het allemaal top, afgelopen zaterdag vielen de uitslagen tegen. Niet voor Bert Damhuis, want hij vond twee duiven terug op de eerste en vierde plek. Maar de duivenmachine van met name de combinatie Meijers haperde in deze vlucht. De straffe noordwestenwind zorgde voor zwoegende duiven. Vorige week denderden ze als een speer door de lucht richting Ootmarsum, afgelopen zaterdag was het stroperigheid troef. Ook dat hoort bij de duivensport en dus kan het iedere week weer anders zijn. Het verslag van de vlucht vanuit Chalons en Champagne leest u hieronder.
Postduiven volgen met veel wind de contouren van het landschap
In het vorige verslag werd niet alleen geconstateerd dat er hard werd gevlogen in Ootmarsum, maar werd ook de ervaringsregel uitgesproken dat dat met de week kon veranderen. Die week kwam sneller dan verwacht en kwam bovendien ook nog eens als een mokerslag aan. Allereerst een korte terugblik op vorige week. Het verloop van sommige wedvluchten is niet te verklaren en de wedvlucht van vorige week, Quievrain, was zo’n vlucht. Met een overwegend zwakke noordwesten wind vloog de comb. Meijers heel Twente en de Achterhoek mijlenver voorbij daar waar dat met een dergelijke wind niet voor de hand ligt. Er moet dus een toefje zuid in hebben gezeten, anders is het niet te verklaren.
De euforie van een roemrijke overwinning in de duivensport duurt nooit langer dan een week wan dan staat de volgende vlucht alweer op het programma. Zo ook deze week. Vervlogen werd Chalons en Champagne, een midfondvlucht van 425 km. Er kon pas om 11.30 uur worden gelost en dat betekent dat pas aan het eind van de middag de eerste duiven konden arriveren. Al snel werd duidelijk dat het voor de duiven geen gemakkelijke opgave zou worden. De wind kwam uit het noordwesten, net als vorige week, maar nu met het verschil dat de wind steeds meer aantrok. Op de Nutterse essen was dat goed te merken en overtrekkende duiven vlogen niet hoog maar volgden de contouren van het landschap. Dan weet je als duivenmelker dat de jaarlingen moeite met de omstandigheden hebben: misschien net 100 km te ver met een te harde wind. Als Othmarvlieger weet je dan ook dat met een dergelijke wind de duiven vanuit het zuidoosten binnenkomen. Met name de liefhebbers in De Lutte zitten dan op rozen. Om een lang verhaal kort te maken, daar waar de afgelopen weken de Othmarvliegers hoog in de uitslagen te vinden waren, behoorden ze deze vlucht zelfs niet tot de eerste 50 van het samenspel met Oldenzaal/De Lutte en Denekamp. Met beide benen terug op de grond, het deksel op de neus, geef er maar een kwalificatie aan, maar het is bovenal duivensport in optima forma. Denk nu niet dat de stemming bij het afslaan van de klokken ver beneden peil was, integendeel. Het verenigingsspel staat bij het merendeel van de leden nog bovenaan en in dat spel was het deze week Bert Damhuis, die de overwinning opeiste, net voor broer Han en Gerrit Schepers met zijn ‘925’, inmiddels omgedoopt tot Dicky. Opvallend was dat de vliegploeg van de comb. Meijers zich niet in de top 5 wist te vliegen. Al met al een vlucht met voor alle duiven gelijke omstandigheden, maar wel omstandigheden waar lang niet alle duiven goed mee wisten om te gaan. Gelukkig waren de meeste duiven nog voor het vallen van de avond terug op de hokken. Even een korte vooruitblik: aanstaand weekend wordt de laatste Vitessevlucht vervlogen en de verschillen tussen de nummers 3,4 en 5 zijn dermate minimaal dat op voorhand niet valt te voorspellen hoe de definitieve klassering is na deze laatste Vitessevlucht. Dat wordt dus nog spannend!
De uitslag van Chalons en Champagne, 27 juni 2015, 8 deelnemers met 90 duiven waarbij de weekendprijs beschikbaar was gesteld door Wasserij Het Springendal te Oud Ootmarsum:
1 en 4. B. Damhuis
2. H. Damhuis
3. G. Schepers
5. B. Senger.
